هدف از این تحقیق بررسی کارسینوم مری و نسبت شیوع تومور مری به تومورهای دستگاه گوارش در طی 5 سال اخیر (72-77) در بیماران بستری در بخش جراحی بیمارستان خاتم الانبیاء زاهدان و سپس تعیین میزان فراوانی کارسینوم مری براساس سن، جنس ، محل آناتومیک و تعیین شایعترین نوع کارسینوم مری بوده است . و این تحقیق بصورت مطالعه توصیفی گذشته نگر و براساس جواب نمونه پاتولوژی و بررسی پرونده بیماران بستری در بخش جراحی انجام گرفت و در مجموع از 21500 نمونه ارسالی به بخش پاتولوژی حدود 3621 نمونه مربوط به دستگاه گوارش می باشد و از این تعداد 2869 نمونه غیرپلازی و 752 نمونه نئوپلازی تشخیص داده شده است و از بررسی پرونده آنان نتایج متعددی بدست آمده است که اهم آن به شرح زیر می باشد: 1-بیشترین نئوپلازیهای دستگاه گوارش مربوط به مری با 268 مورد (35/6 درصد) و کمترین آن مربوط به طحال با 2 مورد (0/3 درصد) می باشد. 2-از مجموع 172 مورد scc حدود 75 مورد (43/6 درصد) در مردان و 97 مورد (56/4 درصد) در خانمها و از 55 مورد آدنوکارسینوم 23 مورد (41/8 درصد) درر مردان و 32 مورد (58/2 درصد) در زنان وجود داشته است . 3-شایعترین محل کانسر scc در ثلث میانی مری (75/6 درصد) و شایعترین محل کانسر آدنوکارسینوم در ثلث تحتانی مری (90/9 درصد) می باشد. 4-موارد آدنوکارسینوم در 2/5 سال اول مطالعه 23 مورد و در 2/5 سال دوم 32 مورد بوده که حاکی از افزایش شیوع آن می باشد. 5-بیشترین شکایت بیماران بلع دردناک و بعد کاهش وزن و بی اشتهایی بوده و شایعترین یافته های بالینی نیز لاغری و رنگ پریدگی بیمار بوده است .