هدف از این پژوهش ، تعیین میزان سطح آگاهی پرسنل فوریتهای بیمارستانهای شهر زاهدان می باشد. که در پاییز ماه سال 1378 بررسی شد. پژوهش فوق براساس میزان پاسخ به پرسشنامه طرح شده می باشد. نوع مطالعه توصیفی می باشد. از بین کل پرسنل فوریتها 50 نفر به سوالات پاسخ دادند که میزان سطح آگاهی آنها را با متغیرهایی چون نوع بیمارستانها، جنس پرسنل، بومی بودن، علاقمند بودن به شغل، مدت زمان گذشته از آموزش cpr، سابقه کار، نوع مدرک و نوع استخدامی بررسی کردید که: بیمارستان خاتم با بیشترین امتیاز از نظر آگاهی پرسنل (78 درصد) و بیمارستان بوعلی کمترین امتیاز (35/4 درصد) را داشتند. متغیرهای جنس ، بومی بودن، علاقه مندی به شغل، نوع استخرامی و نوع مدرک با میزان آگاهی ارتباطی وجود نداشت . از نظر مدت زمان گذشته از آموزش cpr، همچنین سابقه کار پرسنل با آگاهی رابطه معکوس داشتند. از نظر وجود امکانات فوریتها، بیمارستان بوعلی و علی اصغر رتبه ضعیف و دیگر بیمارستانها رتبه متوسط را داشتند. بنابراین براساس این نتایج آموزش متداوم، وجود امکانات احیاء می تواند به عنوان فاکتورهای مهم در جهت افزایش سطح آگاهی پرسنل باشد.