بیماری هیرشپرونگ به علت عدم مهاجرت سفالوکودال سلولهای عصبی پاراسمپاتیک میانتر به قسمت دیستال روده ایجاد می گردد. انسیدانس آن 1/4400 تا 1/7000 می باشد. سن متوسط تشخیص هیرشپرونگ در طی چند دهه اخیر کاهش یافته است . ابتدا متوسط سنی 2 تا 3 سالگی بوده و اخیرا به متوسط سنی 3 تا 6 ماهگی رسیده است . شایعترین محل درگیری سیگموئید می باشد (80 درصد) و 10 درصد موارد تمام کولون درگیر است . عمده ترین تظاهر بیماری، تاریخچه ای از دفع تاخیری مکونیوم در عرض 48 ساعت اول است . سایر علائم شامل دیستانسیون شکمی، poor feeding تهوع و استفراغ می باشد. تشخیص قطعی این بیماری بیوپسی می باشد. درمان بیماری جراحی است که در مرحله اولیه درمان، بیمار کولوستو می شده تا علائم انسدادی بر طرف شود. سپس ناحیه درگیر کولون را برداشته و باقیمانده روده را به آنوس آناستوموز می کنند. نتیجه این مطالعه نسبت female به male 2/6 و شیوع آن 9/2 در هزار نفر می باشد. شایعترین علت مراجعه constipation بوده و علائم همراه شامل دیستانسیون و تهوع و استفراغ بوده است . میانگین سن تشخیصی 11 ماه و 21 روز بوده است . شایعترین محل درگیری نیز سیگموئید بوده است .