از آنجائیکه نارسایی قلبی یکی از بیماریهای مهم و شیوع و بروز آن در حال افزایش است درصدد برآمدیم تا به بررسی اتیولوژیک موثر بر نارسایی قلبی (اختلالات سیستولیک و دیاستولیک ) در بیماران بستری در بیمارستان خاتم الانبیاء (ص ) زاهدان در دو سال اخیر (سالهای 1378 و 1377) بپردازیم. نوع مطالعه ما گذشته نگر توصیفی بود، در طی این بررسی ما پرونده های بیماران قلبی را که با تشخیص نارسایی قلبی بستری شده بودند مورد ارزیابی قرار داده و پس از مطالعه دقیق شرح حال ecg و echo آنها را به دو دسته بیماران دچار اختلالات سیستولیک و دیاستولیک تقسیم نمودیم و بعد از آن به عوامل مساعد کننده در ایجاد نارسایی قلبی پرداختیم. در طی این بررسی به نتایج زیر رسیدیم. عوامل مساعدکننده موثر در ایجاد نارسایی قلبی به ترتیب فراوانی عبارتند از: 1-cad: 56 درصد 2-htn: 32 درصد 3-diabetes: 13 درصد در طی این بررسی شایعترین نوع نارسایی قلبی از نوع اختلالات سیستولیک حدود 80 درصد در برابر آن اختلالات دیاستولیک حدود 20 درصد بود. نارسایی قلبی در جنس مذکر شایعتر و حدود 54 درصد در برابر جنس مونث 45 بود. شایعترین علامتهایی که بیماران دچار نارسایی قلبی مراجعه داشتند به ترتیب عبارتند از: تنگی نفس ، ارتوپنه، pnd بود. یافته های فیزیکی در بیماران دچار نارسایی قلبی به ترتیب فراوانی عبارتند از: سمع رال دریه ها 43 درصد، ادم اندامها 28 درصد، jvp برجسته 15 درصد، s3 8 درصد، را شامل می شد.