کم کاری تیروئید ممکن است از هر کدام از انواع ناهنجاریهایی که ساخت ناکافی هورمون تیروئید منجر می شود ناشی شود. اگر کم کاری تیروئید از بدو تولد شروع شده باشد به اختلالات تکاملی منجر می شود که کرتینیسم نام دارد. اصطلاح میکسدم اشاره به کم کاری شدید تیروئیدی دارد. در بیماران با کم کاری تیروئید بیماریهای عضلانی اغلب چهره شخصی دارند. آبنورمالیتی های عضله که در بزرگسالان همراه با کم کاری تیروئید است به نام سندرم کوخر-دبر-سلمن می باشد. علائم کم کاری تیروئیدی در ارگانهای مختلف با علائم: پوست زبر-سلمن می باشد. علائم کم کاری تیروئید در ارگانهای مختلف با علائم: پوست زبر و خشک و سرد، ادم اطراف چشمها و ادم اندامها، زنگ پریدگی پوست ، آرام صحبت کردن، کاهش رفلکسها، افزایش فشار خون، برادیکاردی، آسیت و ویتیلیگو و پلورال افیوژن می باشد. هایپوتیروئیدی شدید (میکسدم) علاوه بر آثار سیستمیک می تواند حالت کنفوزیون، کوما یا دمانس ایجاد کند. دیسفونکسیون، شناختی معمولا با کندی پسیکوموز تمام عیار ظاهر می شود. معاینه نورولوژیک ممکن است دیس آرتری، کری یا علائم مخچه ای را نشان دهد. مشخص ترین ناهنجاری، تاخیر در فاز شل شدن رفلکسهای تاندونی است . در صورت عدم درمان این وضعیت می تواند به سمت تشنج و کما پیشرفت کند. ناهنجاریهای آزمایشگاهی عبارتند از پایین بودن سطوح t3، t4 و افزایش tsh و کلسترول سرم. ممکن است هیپوگلیسمی و هایپوناترمی رخ دهد و گازهای خون شریانی ممکن است اسیدوز تنفسی را نشان دهد. درمان شامل برطرف کردن اختلال زمینه ای تیروئید است . با این همه در کوما یا دیوانگی ناشی از میکسدم شدید جایگزینی سریع با هورمونهای تیروئید اندیکاسیون دارد زیرا در غیراینصورت این اختلال می تواند کشنده باشد برای شروع، لووتیروکسین با دوز 200-500 میکروگرم طی 5 تا 10 دقیقه و از راه داخل وریدی تجویز می گردد و سپس درمان خوراکی برای بیمار انجام می شود. در این تحقیق متغیرهای مورد بررسی سن-جنس و کلسترول سرم می باشد که طی این تحقیق علائم تورولوژیک در بیماران هایپوتیروئید در سنین بالا و جنس زن شیوع بیشتری را نشان می دهد و هایپرکلسترولمی را نیز در درصد قابل ملاحظه ای از بیماران یافت شده است .