در سال 1378 از سگهایی که به کلینیک و بیمارستان دامهای کوچک دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران آورده شده بودند به صورت تصادفی تعداد 305 نمونه مدفوع گرفته شد و سریعا به آزمایشگاه انگل شناسی دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تربیت مدرس منتقل گردید. ابتدا، برای مشاهده تروفوزوئیت ، کیست و تخم انگل آزمایش مستقیم مدفوع انجام گرفت . سپس برای دقت و اطمینان بیشتر نمونه ها با روش فرمل-اتر مورد آزمایش قرار گرفتند علاوه برای مشاهده دقیق تر تک یاخته ها، نمونه ها با روشهای تری کروم و ذیل-نلسون تغییر یافته رنگ آمیزی گردیدند و لامهای رنگ آمیزی شده مورد مطالعه قرار گرفتند. طبق نتایج بدست آمده از 305 نمونه مدفوع تعداد 65 نمونه (21/31 درصد) به انواع کرمها و تک یاخته ها آلوده بودند. درصد آلودگی سگها به انواع انگلها به شرح ذیل بوده است : ژیاردیااینتستینالیس 1/63 درصد، کریپتوسپوریدیوم 1/63، ایزوسپورا 7/21 درصد، بلاستوسیستیس 0/32 درصد، توکساسکاریس 3/27 درصد، توکسوکارا 6/55 درصد، کرمهای قلاب دار 2/62 درصد و تنیاها 2/29 درصد. پرسشنامه ای نیز جهت بررسی مشخصات دموگرافیکی سگ و صاحب سگ و ارتباط این مشخصات با آلودگی از طریق صاحب سگ تکمیل گردید. تجزیه و تحلیل آماری پرسشنامه نشان دادند که درصد آلودگی سگهای نر نسبت به ماده بیشتر بوده و سگهایی که زیر شش ماه سن داشتند بیشترین درصد اختصاص داده بودند. از طرف دیگر اکثر صاحبان سگ ، در مورد بیماریهای انگلی که از سگ به انسان منتقل می شوند اطلاعات ضعیفی داشتند و بیشتر این افراد را مردان تشکیل می دهند و میزان تحصیلات آنها اکثرا دیپلم و زیردیپلم بوده است .