به منظور بررسی رابطه بین نوع نگرش مدیران به تعارض با سبک مدیریتی مورد استفاده آنان در آموزشگاههای متوسطه این تحقیق صورت پذیرفت . نگرش به تعارض در پنج نوع کاملا مثبت ، مثبت ، بینابین، منفی و کاملا منفی و همچنین سبک مدیریتی مورد استفاده نیز به پنج سبک تشریک مساعی، گذشت ، مصالحه، اجتناب و تسلط تعریف شد، و با استفاده از پرسشنامه ای که به صورت چندگزینه ای طراحی شده بود و بین 75 نفر از مدیران آموزشگاههای متوسطه در شهر کرمان توزیع گردید، داده های لازم جمع آوری شد. در مجموع 62 نفر از مدیران پرسشنامه پاسخ داده اند. تحلیل داده ها با استفاده از محاسبه ضریب همبستگی اسپیرمن و رگرسیون چندمتغیره انجام گرفت . داده های بدست آمده نشان می دهد که، بطور کلی در این تحقیق بین نوع نگرش مدیران به تعارض با سبک مدیریتی مورد استفاده آنان رابطه معنی داری در سطح a 0/05 مشاهده شد. نگرش کاملا مثبت به تعارض با سبک مدیریت تشریک مساعی، نگرش مثبت به تعارض با سبک مدیریت گذشت ، نگرش بینابین به تعارض با سبک مدیریت مصالحه، و نگرش منفی به تعارض با سبک مدیریت اجتناب رابطه معنی دار داشته اند. در این تحقیق داده های لازم برای بررسی نگرش کاملا منفی بدست نیامد. بر این اساس پیشنهاد می شود که مسئولین در انتخاب مدیران آموزشگاهها دقت لازم را به عمل بیاورند و با بررسی نگرش نامزدهای پست مدیریت مدارس دریابند که چگونه آنها با تعارض مواجه می شوند. همچنین آموزشهای پیش از خدمت و یا ضمن خدمت مستمر و برنامه ریزی شده برای مدیران در طول سال تحصیلی به منظور بالا بردن آگاهیهای مدیریتی آنها و شیوه های برخورد با مسائل و مشکلات ، با توجه به شرایط زمانی و مکانی توصیه می شود و همچنین مدیران باید به دانش آموزان نیز اجازه اظهارنظر و انتقاد و پیشنهاد بدهند، بخصوص دانش آموزان دوره متوسطه که خصوصیات سنی و روحی خاصی دارند.