هدف اساسی این رساله پاسخگویی به این سوالی اصلی است که آیا شکافهای اجتماعی بر مشارکت سیاسی فراگیر مردم ایران در هفتمین دوره انتخابات ریاست جمهوری نقش داشته است ؟ بر همین اساس فرضیه ایی که مورد آزمون و تحلیل قرار گرفته است به شرح زیر است : "از دلایل مشارکت سیاسی گسترده مردم در هفتمین دروه انتخابات ریاست جمهوری وجود شکافهای اجتماعی فعال در جامعه ایران بوده است ". جهت آزمون این فرضیه در این رساله، ابتدا می بایست که این مساله یا بحث تئوریک حل می شود که آیا شکافهای اجتماعی باعث مشارکت سیاسی مسالمت آمیز می شود یا خیر؟ ما بر اساس چهار شاخص یا متغیر گفته ایم که اصولا شکافهای اجتماعی در شرایطی می توانند باعث مشارکت سیاسی گردند. این چهار شاخص عبارتند از: از نظر-1 صورتبندی مکانی -2از نظر صورتبندی زمانی -3از نظر تعداد -4از نظر ماهیت . و استدلال کرده ایم که انتخابات دوم خرداد 76 از نظر صورتبندی مکانی، شکافهای جامعه ایران که فعال شده بودند، صورتبندی متقاطع داشتند نه متراکم، از نظر زمانی، همه شکافهای جامعه ایران بطور همزمان فعال نشده اند، و از نظر تعداد، شکافها کم تعداد بودند (سنی-جنسی-سنت و مدرنیسم)، و از نظر ماهیتی نیز شکافهای هویتی و اعتقادی نبودند. بنابراین نوع مشارکت سیاسی برخاسته از شکافها اجتماعی فعال جامعه ایران در دوم خرداد 76، مشارکت سیاسی مسالمت آمیز بوده است . بعد از آن در مورد علل فعال شدن شکافهای جامعه ایران در دوم خرداد 76 بحث کرده ایم، که چند دسته از عوامل را ذکر کرده ایم: -1تحولات ساختاری که شامل الف ) تغییر سطوح تحصیلی ب ) تضعیف و تقویت برخی نهادهای مدنی ج) تغییرات ساختاری در روستاها -2نارضایتی که شامل الف ) نارضایتی سیاسی-اجتماعی ب )نارضایتی اقتصادی -3عملکرد جناح راست الف ) در دوران حاکمیت ب ) در دوران انتخابات -4خاتمی الف ) شخصیت ب ) برنامه ها و شعارهایش در مجموع در این رساله به این نتیجه رسیده ایم که شکافهای اجتماعی بر مشارکت سیاسی مردم در انتخابات دوم خرداد 76 نقش موثری داشته است ، که از طریق فعال شدن شکاف سنت و مدرنیسم در درون حاکمیت و شکاف سنی و جنسی در درون جامعه نمود یافت .