اثرات سوء تنش خشکی را می توان با مصرف کود شیمیایی مناسب و انتخاب ارقام مقاوم به تنش خشکی تا حدودی کاهش داد. بمنظور بررسی بر همکنش تنش خشکی و سطوح پتاسیم بر رشد رویشی دو رقم گندم کراس آزادی و کل حیدری، آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه بخش آبیاری دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز اجرا گردید. تیمارهای مورد استفاده شامل سطوح تنش (آبیاری در زمانی که 30، 50، 70، 90 درصد آب قابل استفاده مصرف شده باشد)، سطوح پتاسیم (0، 50، 100 و 200 میلی گرم در کیلوگرم خاک ). در تحقیق حاضر سطح برگ ، کلروفیل، ارتفاع بوته، وزن خشک شاخساره و ریشه، غلظت پتاسیم و سدیم شاخساره و ریشه، پتانسیل آب برگ و تعداد پنجه مورد ارزیابی قرار گرفت . نتایج نشان داد که کاهش آب قابل استفاده سبب کاهش ارتفاع بوته، تعداد پنجه، وزن خشک شاخساره و ریشه، غلظت پتاسیم و سدیم ریشه و شاخساره و پتانسیل آب و سطح برگ گردید. از طرفی با افزودن پتاسیم به خاک نه تنها پارامترهای یاد شده افزایش یافته، بلکه تاثیر سوء تنش خشکی نیز تعدیل گردیده است . بیشترین سطح برگ و مقدار کلروفیل و همچنین وزن خشک شاخساره و ریشه تحت شرایط تنش خشکی با مصرف 200 میلی گرم پتاسیم در کیلوگرم خاک به دست آمده است . پژوهشهای بیشتری لازم است تا امکان استفاده اقتصادی از پتاسیم تعیین گردد.