در خمیرهای محتوی آلفا سلولز زیاد مانند خمیر رنگ¬بری شده لینتر¬پنبه، پیوند بین الیاف در اثر اعمال تیمار پالایش توسعه اندکی می¬یابد. جهت اصلاح خواص سطحی الیاف لینتر¬پنبه و توسعه پیوند بین الیاف، در این تحقیق از روش خود¬تجمعی لایه به لایه که تکنیک جدیدی از فناوری نانو است استفاده شده است. از کایتوزان با وزن¬مولکولی متوسط (cm) و کم (cl) جهت تشکیل لایه¬های پلیمری کاتیونی، و از نانوسیلیکا (nsi) و نانو الیاف سلولزی (nfc) جهت تشکیل لایه¬های آنیونی استفاده شد. آزمایش¬ها در تشکیل هر یک از لایه¬های کاتیونی و آنیونی توسط سوسپانسیون خمیری با غلظت 5/0 درصد و قدرت یونی ثابت 01/0 مولار نمک طعام، در محدوده ph و هم زدن متفاوت و زمان لایه¬نشانی 15 دقیقه برای تشکیل یک تا پنج¬لایه متوالی انجام شد. جذب مواد بر سطح الیاف لینتر¬پنبه از طریق تیتراسیون الکترولیت تحلیل شد. از خمیر اصلاح شده لینتر¬پنبه، کاغذ¬های دست ساز تهیه و ویژگی های فیزیکی و مقاومتی آنها ارزیابی شد. تغییرات ایجاد شده در قابلیت پیوندپذیری بین الیاف با تشکیل لایه¬های پلیمری با استفاده از تصویربرداری توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدان (fesem) ارزیابی شد. نتایج این تحقیق نشان داده است که چگالی ظاهری، مقاومت عبور هوا، ضریب پراکندگی نور و مقاومت¬های کاغذ نظیر شاخص مقاومت به کشش، شاخص انرژی جذب شده کششی، شاخص مقاومت به ترکیدگی، مقاومت به تاخوردگی و شاخص مقاومت به پارگی به واسطه افزایش جاذبه الکترواستاتیکی بین پلی کاتیون و پلی آنیون موجود در سطح الیاف بهبود یافت. بیشترین بهبود در ویژگی های کاغذ در تیمارهای کایتوزان / نانوسیلیکا در لایه¬های کاتیونی سوم و پنجم و نیز در تیمارهای کایتوزان / نانو الیاف سلولزی در لایه¬های آنیونی دوم و چهارم مشاهده شد. لازم به ذکر است که در تیمار کایتوزان / نانو الیاف سلولزی نسبت به تیمار کایتوزان / نانوسیلیکا بهبود قابل ملاحظه ای در ویژگی های کاغذ در مقایسه با نمونه شاهد ایجاد شده است. بر اساس نتایج حاصله نمونه های خمیر لینتر اصلاح شده حاصل از لایه¬نشانی سه¬لایه cl/nsi و دو¬لایه cl/nfc به عنوان تیمارهای بهینه جهت اختلاط با خمیر پنبه انتخاب شدند.نتایج نشان داده است که ویژگی های مقاومتی کاغذ حاصل از اختلاط تا 50 درصد لینتر اصلاح شده با خمیر پنبه، نسبت به نمونه¬های شاهد (اختلاط تا 50 درصد لینتر اصلاح نشده با خمیر پنبه) بهبود معنی¬داری داشته است. ولیکن استفاده از لینتر اصلاح شده با لایه¬نشانی دو¬لایه cl/nfc در ترکیب با پنبه، در بهبود ویژگی های کاغذ از تیمار لایه¬نشانی سه لایه cl/nsi موثرتر بوده است.

سرعت تثبیت نمک حفاظتی سلکور 2 دصد با ترکیب شیمیایی سولفات مس cuso4-5h2o بیکرومات سدیم na2cr207 و اسید کرومیک h2cro4 تحت شرایط تثبیت 10، 20 و 30 درجه سانتیگراد فراهم شده توسط سه انکوباتور در چوب برون و چوب درون گونه تبریزی مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت . بین منظور نمونه های چوبی با میانگین رطوبت 14/5 درصد با محلول حفاظتی سلکور 2 رصد اشباع شد. برای تعیین میزان جذب ماده حفاظتی، نمونه ها قبل و بعد از اشباع توزین گردیدند. نمونه ها بعد از اشباع به منظور جلوگیری از تبخیر و خروج رطوبت از محیط در کیسه هخای پلی اتیلنی قرار داده شدند و در طول زمان نمونه های موجود در هر یک از محیطهای تثبیت عصاره گیری و عصاره های به دست آمده به منظور تعیین ph و غلظت کروم شش موجود در محلول نگهداری شدند. غلظت کروم شش ظرفیتی موجود در محلولهای حاصل از فشرده سازی نمونه های چوبی به روش دی فنیل کریبازید تعیین شد. عصاره گیری و تعیین غلظت کروم شش موجود در محلولهای استخراج شده در سه تیمار حرارتی تا رسیدن به تثبیت 99/8 درصد ادامه یافت . نتایج نشان داد که دما نقش موثری در سرعت تثبیت (به ویژه کروم) داشت ضمن آنکه نتایج متفاوتی از چوب برون و چوب درون حاصل آمد. مدت زمان تثبیت مطلوب در محیط تثبیت 30 درجه سانتیگراد لرای چوب برون، 460 ساعت (19 روز)، برای چوب درون 1132 ساعت (47 روز) و در محیط تصبیت 20 درجه سانتیگراد مدت زمان لازم جهت تثبیت در چوب برون 1300 ساعت (54 روز) بود. در حالیکه چوب درون بعد از گذشت 1756 ساعت (73 روز) تنها به 94/23 درثد تثبیت دست یافت . محیط تثبیت 10 درجه سانتیگراد سرعت تثبیت بسیار آهسته تری از خود نشان داد به طوریکه چوب برون بعد از 1468 ساعت (61 روز) به درصد تثبیت مطلوب رسید در حالیکه در درون چب بعد از 17565 ساعت (73 روز) تنها 85/12 درصد از کروم 6 تثبیت شد.