مهندسان در طراحی های بزرگ و پیچیده، قبل از ساخت نمونه فیزیکی و برآورد هزینه و زمان ساخت آن احتیاج به شبیه سازی کامپیوتری سخت افزار دارند. از طرفی سرعت شبیه سازهای متداول برای حجم بزرگ مدار بسیار کند می شود و این به دلیل محاسبات زیادی است که برای بدست آوردن اطلاعات ریز زمانی مدار انجام می شود. اما در بسیاری از موارد یک طراح احتیاج به دیدن درستی عملکرد طرح خود دارد و نه اطلاعات ریز زمانی آن. در اینجاست که شتاب دهنده های شبیه سازی ظاهر می شوند. روش شبیه سازی cycle-based یک روش اساسی در افزایش سرعت شبیه سازی می باشد که بیش از ده سال است در چند شرکت بزرگ برای تست عملکرد مدارهای بزرگ مورد استفاده قرار می گیرد. اما این شبیه سازها بر اساس قواعد و زبانهای داخلی مورد استفاده در این شرکتها ساخته شده اند و برای استفاده عمومی در دسترس نمی باشند. از دیدگاه تجاری این روش شبیه سازی هنوز توسعه نیافته باقی مانده و ابزارهای که از این روش استفاده می کنند نادر می باشند. شبیه سازهای cycle-based شبیه سازی مدارهای همگام را با در نظر نگرفتن اطلاعات زمانی آن سرعت میبخشند. همچنین، از لاجیک دو مقداره در محاسبات استفاده می شود. در مقایسه، شبیه سازهای event-driven مشخصات دقیق زمانی را در نظر می گیرند و از لاجیکهای دو تا 28 مقداره استفاده می کنند. در لایه های مختلف تعریف سخت افزار مانند سطوح رفتاری، رجیستر، گیت و ترانزیستور نیز قابلیت کار دارند. اما از آنجایی که شبیه سازهای cycle-based فقط برای تعیین درستی عملکرد مدار استفاده می شوند، می توانند بهینه سازی زیادی را در موتور شبیه سازی باعث شوند. اساسی ترین مفهوم در این روش شبیه سازی مفهوم cycle می باشد. یک cycle عبارتست از کلیه پردازشهایی که باید بعد از وقوع یک لبه فعال در ورودی پالس ساعت مدار در موتور شبیه سازی انجام شود تا نتیجه درست تولید گردد. در واقع کار یک شبیه ساز cycle-based پردازش مدار در هر cycle می باشد.