پژوهش حاضر به دنبال بررسی اثربخشی بازی درمانی بر اختلالات رفتاری و کیفیت دلبستگی کودکان دوره پیش دبستانی بوده،روش پژوهش، آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. برای بررسی فرضیه های پژوهش از پرسشنامه رفتاری راتر (فرم معلم و والدین) و پرسشنامه دلبستگی راندولف استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش کلیه کودکان پیش دبستانی شهر اصفهان بود که به صورت خوشه ای چند مرحله ای از میان نواحی شش گانه،دو ناحیه را به طور تصادفی انتخاب و از میان کودکان دوره پیش دبستانی سال1 9-92 در مهد کودک ها و مراکز پیش دبستانی این نواحی، سی کودک که بالاترین نمرات را از پرسشنامه رفتاری راتر و دلبستگی راندولف گرفته بودند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل قرار گرفتند.گروه آزمایشی به مدت 8 جلسه 75 دقیقه ای در برنامه بازی درمانی شرکت کردند. پس ازاتمام جلسات و انجام پس آزمون، برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که بازی درمانی تاثیر معناداری بر کاهش اختلالات رفتاری کودکان دارد همچنین بازی درمانی می تواند اثربخشی معناداری بر بهبود کیفیت دلبستگی کودکان نیز داشته باشد..