هدف از این مطالعه مدلسازی آماری عملکرد گندم دیم در استان کردستان می باشد. به این منظور از مدل های رگرسیون خطی چند متغیره استفاده شده است که متغیر وابسته این مدل ها میزان عملکرد گندم دیم بوده و عناصر اقلیمی و شاخص های اقلیم شناسی کشاورزی، اولین گروه از متغیرهای مستقل در این تحقیق بوده اند که شامل اختلاف تجمعی دمای حداکثر و حداقل روزانه(td)، واحدهای حرارتی- آفتابی تجمعی(htu)، کمبود فشار بخار آب تجمعی(vpd)، میانگین تبخیر و تعرق (pet)، مجموع بارش(r)، میانگین روزانه دما (tmean)، تعداد روزهای بارانی(rday)، حداکثر مطلق سرعت باد (ffabsmax) می باشند. که هرکدام از متغیرهای مستقل فوق برای مراحل مختلف رشد محصول از کاشت تا برداشت، شامل مرحله کاشت تا سه برگی شدن(16 مهر تا 16 آبان)، مرحله اول رشد رویشی(17آبان تا 21آذر)، مرحله خواب(22آذر تا 25اسفند)، مرحله دوم رشد رویشی پس از خواب(26اسفند تا 21 اردیبهشت)، مرحله زایشی(22اردیبهشت تا 20 خرداد) و مرحله رسیدگی کامل(21خرداد تا 20 تیر) استخراج شده اند. همچنین این متغیرها برای کل فصل رشد و مجموع مرحله دوم رشد رویشی پس از خواب و مرحله زایشی استخراج شدند. دومین گروه از متغیرهای مستقل در این تحقیق را شاخص های طیفی استخراج شده از سنجنده avhrr از ماهوارهnoaa برای زمان حداکثر سبزینگی(حداکثر شاخص سطح برگ)، تشکیل داده اند و شامل شاخص گیاهی نسبتی (rvi)، شاخص گیاهی اختلاف نرمال شده(ndvi)، شاخص پوشش گیاهی تفاضلی(dvi)، شاخص گیاهی اختلاف نرمال شده و تعدیل شده(tndvi) و شاخص rvi1 می باشند. سومین گروه متغیرهای مستقل این تحقیق، ترکیب دو گروه متغیرهای مستقل فوق می باشند. روش بازنمونه گیری بوت استرپ برروی همه مدلهای استخراج شده اجرا، و بر مبنای نتایج آن اقدام به تخمین میزان عملکرد برای سال های 83 تا 85 گردیده است. تحلیل های انجام شده نشان می دهد که با ورود عناصر اقلیمی و شاخص های اقلیم شناسی کشاورزی به عنوان متغیرهای مستقل به مدل های رگرسیون خطی، مناسب ترین مدل های برآورد عملکرد گندم دیم در کل استان کردستان و شهرستان های سقز و بیجار، داده های مرحله زایشی(23 اردیبهشت تا 20 خرداد)است. در شهرستان دیواندره، بهترین مدل مربوط به مجموع دو مرحله دوم رویشی و مرحله زایشی می باشد. در شهرستان مریوان بهترین مدل، با توجه به داده های مرحله خواب(22 آذر تا 25 اسفند)، و در دو شهرستان سنندج و قروه با توجه به داده های کل فصل رشد بدست آمده است. از شاخص های طیفی استخراج شده شاخص dvi از شرایط بهتری برای مدلسازی و پیش بینی عملکرد گندم دیم برخوردار است. بعلاوه مدل های ترکیبی شامل ترکیب عناصر اقلیمی و شاخص های اقلیم شناسی کشاورزی با شاخص های طیفی گیاه، منجر به مدل هایی با دقت بالاتر می شوند. کاربرد روش بازنمونه‎گیری بوت استرپ برروی مدلهای رگرسیونی بدست آمده، در مطالعات مدلسازی محصول که تعداد نمونه ها زیاد نیست، منجر به دقت درون مدلی بالاتر می شود و بنابراین جهت بالا بردن دقت پیش بینی عملکرد محصول گندم دیم استفاده از این روش امکان پذیر می باشد.

پلیمرها مواد با اهمیت و مهمی در جهان هستند که در وسایل و دستگاه?های مختلف کاربرد فراوان دارند و لذا بهبود بخشیدن این مواد به هر نحو ممکن مهم و ضروری می?باشد و در نتیجه پیدا کردن روش?های سنتز یا مواد افزاینده که بتواند خواص پلیمر را بهبود بخشد بسیار مهم و ضروری می?باشد. یکی از موادی که می?تواند به طور قابل ملاحظه?ای این خواص را بهبود می?بخشد اضافه نمودن مواد نانو به عنوان مواد افزاینده می?باشد لذا درک جزئیات و شرایط عمل در این مورد ضروری به نظر می?رسد و همچنین پی بردن به اینکه با اضافه کردن این مواد چه تغییراتی در خواص و کیفیت پلیمرها به وجود می?آید. چند روش برای اضافه نمودن نانوتیوب?ها به پلیمر وجود دارد که شرح آن گذشت و همچنین با انجام دادن این آزمایشات می?توان فهمید که چه تغییراتی در کیفیت و خواص آنها به وجود می?آید. در این پژوهش با اضافه نمودن نانولوله به پلیمر به دو روش grafting to و grafting from بعضی از این تغییرات را بررسی نموده?ایم. پلیمر اولیه سنتز شده که هیچ ماده افزودنی ندارد پلیمری شفاف به رنگ طلای روشن و نرم (بدون شکل فیزیکی) می?باشد اما در آزمایش اول که نانوتیوب به روش grafting to به پلیمر افزوده شده محصول به دست آمده پلیمری خشک و شکننده است اما پلیمر حاصل از روش grafting from، پلیمری است تقریبا نرم و انعطاف?پذیر اما نرمی آن به نرمی پلیمر اولیه نیست و همچنین هر دو پلیمر حاوی نانوتیوب دارای رنگ سیاه بوده که به خاطر وجود نانولوله می?باشد. همان طور که در تصاویر sem می?توان مشاهده کرد (شکل 5-8 و 5-9) در دو روش صورت گرفته، در روش grafting from ذرات نانولوله به وضوح در تصاویر مشاهده می?شود اما در روش grafting to تارهای نانولوله به وضوح دیده نمی?شوند که این نشان دهنده پخش شدن خوب نانولوله در مونومر یا حلال در روشgrafting from می?باشد و مخلوط حاصل با روش?های پلیمریزاسیون استاندارد پلیمریزه می?شود و که این جنبه خوب این روش در پیوند دادن سطح ذره با پلیمر است. با توجه به نمودارهای tga مقاومت در برابر حرارت، و تجزیه شدن در اثر گرما افزایش می?یابد که هر دو روش نتایج نزدیک به هم را دارند و هر دو نمونه مقاومت تقریبا یکسانی را در برابر حرارت و گرما از خود نشان می?دهند.

در تحقیق حاضر آمیزه های pp/epdm با ترکیب درصد مختلف با استفاده از اکسترودر دو مارپیچ غیر همسوگرد در دمای اختلاط 190 درجه سلیسیوستهیه شده و اثر epdm بر مورفولوژی، خواص مکانیکی، پلی پروپیلن بررسی شد. در این مطالعات اثر ترکیب درصد epdm و نوع epdm، از نظر خطی و شاخه ای، تاثیر پخت دینامیکی و نیز درصد های مختلف از مواد پخت بر خواص مکانیکی آلیاژ epdm/pp بررسی شد.نمونه ها با درصد های مختلف از epdm خطی و شاخه ای در دو حالت اختلاط پخت شده و اختلاط بدون پخت دینامیکی با درصد های متفاوت از مواد پخت تهیه شد. نتایج آزمون کشش نشان داد که مدول الاستیک با افزایش epdm (خطی و شاخه ای) کاهش می یابد که این کاهش با پخت دینامیکی فاز epdm تشدید می شود. همچنین نتایج استحکام کششی نیز نشان می دهد که با افزودن epdm خطی و شاخه ای، استحکام کششی کاهش می یابد. کاهش استحکام کششی نمونه پخت شده دینامیکی نسبت به نمونه های بدون پخت دینامیکی شدیدتر می باشد. نتایج آزمون ازدیاد طول در نقطه شکست نیز نشان داد که با افزایش epdm به پلیمر پلی پروپیلن، ازدیاد طول در نقطه شکست نمونه نسبت به پلیمر پلی پروپیلن خالص افزایش یافته است و با پخت دینامیک فاز epdm مقدار ازدیاد طول در نقطه شکست افزایش قابل توجهی خواهد داشت. در آزمون مقاومت ضربه نتایج بیانگر بالا رفتن مقاومت ضربه با افزودن فاز epdm به پلیمر پلی پروپیلن می باشد که با پخت دینامیکی یک صعود چشمگیر در مقدار مقاومت ضربه دیده می شود.تاثیر epdm و پخت دینامیکی بر روی شاخص جریان مذاب بررسی شد و نتایج نشان داد با افزایش epdm و پخت دینامیکی شاخص جریان مذاب کاهش می یابد.