ریاضیات یک ماده مهم درسی است که آموزش و فراگیری مناسب آن ضروری است، چرا که پیشرفت بشر در بسیاری از علوم و تکنولوژی وابسته به پیشرفت او در علم ریاضی بوده است. با توجه به اینکه دانش آموزان امروز با یک دنیای پویا و محیطی سراسر تغییر و دگرگونی مواجه هستند، عوامل زیادی می تواند در عملکرد ریاضی آن ها موثر باشد. از جمله این عوامل، اهداف پیشرفت و تعلل ورزی تحصیلی می باشند. هدف از این مطالعه، مدل یابی روابط بین اهداف پیشرفت و تعلل ورزی تحصیلی با عملکرد ریاضی دانش آموزان دختر اول دبیرستان یزد بود. طرح پژوهش، توصیفی با استفاده از روش مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر سال اول مقطع متوسطه شهر بودند که 300 دانش آموز به عنوان نمونه با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. با حذف ?? پرسش نامه ناقص، در نهایت نمونه اصلی به ??? نفر کاهش یافت. به منظور گردآوری اطلاعات، از پرسش نامه های جهت گیری هدف الیوت و مک گریگور و پرسش نامه اهمالکاری تحصیلی سولومون و راثبلوم و نمره ریاضی پایان نوبت دوم تحصیلی که به صورت هماهنگ کشوری برگزار شد، استفاده گردید. مدل ارزیابی شده از شاخص های برازندگی خوبی برخوردار بود. نتایج مدل معادلات ساختاری نشان داد که متغیر هدف تسلط- گرایشی تأثیر منفی و معناداری بر تعلل ورزی تحصیلی (40/0-=b) داشت ولی تأثیر معناداری بر عملکرد ریاضی نداشت. متغیر هدف تسلط- اجتنابی تأثیر مثبت و معناداری بر تعلل ورزی تحصیلی (34/0=b) و تأثیر منفی و معناداری بر عملکرد ریاضی (14/0-=b) داشت. متغیر هدف عملکرد- گرایشی نیز تأثیر منفی و معناداری بر تعلل ورزی تحصیلی (18/0-=b) و تأثیر مثبت و معناداری بر عملکرد ریاضی (22/0=b) داشت. متغیر هدف عملکرد- اجتنابی تأثیر معناداری بر تعلل ورزی تحصیلی و عملکرد ریاضی نداشت. با توجه به نتایج به دست آمده، از طریق تغییر در جهت گیری هدف، می توان اقدام به کاهش تعلل ورزی یا اصلاح آن نمود و عملکرد ریاضی را ارتقاء داد.