سیمان پلیمر گوگردی دارای مزایایی از جمله مقاومت مکانیکی بالا، مقاومت در برابر خوردگی و مقاومت در برابر آب می باشد که آن را از سیمان معمولی پرتلند متمایز می کند. محصولات سیمان گوگردی حاصل از سولفور اصلاح نشده، بدلیل تنشهای داخلی ناشی از تغییر در ساختار کریستالی در حین سرمایش ناموفق بوده است. spc تهیه شده از مخلوط dcpd و برش نفتی با نسبتهای حجمی مشخص برای تهیه ملات بتن گوگردی مورد استفاده قرار گرفته است. برای این منظور نسبتهای حجمی مختلفی از spc و ماسه دانه بندی شده با مش های 8 و 16 و 30 و 50 و 100 و 200 و میکروسیلیس با مش 200 جهت قالبگیری استفاده شده است. خواص فیزیکی و مکانیکی شامل اندازه گیری دانسیته، حجم فضای خالی، درصد رطوبت جذب آب، مقاومت فشاری و آزمایشات خوردگی برای ملات بتن گوگردی تعیین گردیده است. در کار پژوهشی حاضر از مواد اولیه اولفینی تولید شده در داخل کشور (برش نفتی) و dcpd برای تهیه سیمان پلیمر گوگردی اصلاح شده استفاه شده است. سیمان پلیمر گوگردی در شرایط مختلف دما و زمان و با نسبتهای حجمی مختلف از معرفهای بکار رفته بررسی شده است. ساختار پلیمرها با استفاده از طیف سنجی ft-ir تایید شده است. برای تعیین حداکثر درصد حجمی برش نفتی در زمان معین واکنشی از ترموگرامهای dsc پلیمرهای حاصل استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که با کاهش مقدار dcpd در بتن گوگردی خواص هیدروفوبیک و مقاومت فشاری و دانسیته کاهش و خاصیت خوردگی افزایش می یابد. این امر در نتیجه افزایش حجم فضای خالی ملات بتن گوگردی تهیه شده می باشد.