زایمان، اوج دوران بارداری و حاملگی یک زن است که با به دنیا آمدن یک یا چند نوزاد از رحم مادر همراه است. اخیرا زایمان به روش سزارین با وجود پیامدهای منفی بیشتری به خصوص از نظر جانی و اقتصادی افزایش چشمگیری پیدا کرده است.و یکی از دلایل افزایش سزارین درخواست مادران است.نقش آموزش تغییر رفتار است و لذا این مطالعه با هدف تأثیر مداخله آموزشی و انتخاب نوع زایمان در زنان نخست باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشت درمانی مشهد انجام گرفت. این مطالعه از نوع نیمه تجربی بود. تعداد 100 خانم باردار نخست باردار که جهت انجام مراقبت های دوران بارداری به صورت متوالی به مراکز بهداشتی درمانی شهر مشهد مراجعه کرده و هیچ ممنوعیتی برای زایمان طبیعی نداشتند،انتخاب شدند با نمونه گیری تصادفی ساده. در دو گروه آزمون (آموزش) وشاهد (بدون مداخله) قرار گرفتند.. ابزارجمع آوری داده ها پرسشنامه بود.نتایج حاصل با نرم افزار spss(نسخه20) و آزمون تی زوج و تی مستقل مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفت. از 100 زن باردار مورد مطالعه،76/4 % زایمان طبیعی و23/6 % زایمان سزارین داشتند .میانگین نمرات آگاهی و تمایل به زایمان طبیعی ومشخصات دمو گرافیک قبل از مداخله بین گروه آزمون و شاهد اختلاف آماری معناداری نداشت.درحالیکه بعد از مداخله ،آزمون تی مستقل نشان داد که بین دوگروه آزمون وشاهد ، از نظر انتخاب نوع زایمان و میانگین نمره آگاهی اختلاف آماری معنادار وجود دارد(0/001>p). برنامه آموزشی در قالب مشاوره گروهی بر پایه افزایش آگاهی ،در نوع زایمان انتخابی در زنان نخست باردار موثر میباشد و به عنوان یک برنامه مناسب در افزایش آگاهی این گروه از زنان توصیه می گردد.

امروزه وجود بیماری های غیر واگیر با انواع و شدت های مختلف بیشتر به چشم می خورد. زندگی بدون تحرک به عنوان یکی از ریسک فاکتورهای اصلی بیماری های قلبی مطرح می شود و عدم فعالیت فیزیکی به عنوان چهارمین عامل خطر عمده مرگ و میر و باعث 3،2 میلیون مرگ و میر شناخته شده است. براساس تحقیقات جهانی، تخمین زده می شود خطر ابتلا به این بیماری ها در افراد کم تحرک حدود 2 برابر بیشتر باشد. از سوی دیگر با نگاه به پیشرفت هایی که در دهه گذشته در زمینه تعریف مفهوم ارتقای سلامت توسط متخصصان انجام گرفته، دیدگاه جدیدی در رابطه با نقش آموزش سلامت به عنوان بخش مرکزی و اساسی جنبش های نوین سلامت عمومی به وجود آورده است. از این رو پژوهش حاضر با هدف تعیین و مقایسه تاثیر روش های کارگاه آموزشی و پیام های الکترونیکی بر فعالیت فیزیکی زنان کارمند تربت حیدریه انجام گرفت. جامعه پژوهش متشکل از بانوان مدیر و معاونین ایشان در کلیه مدارس سطح شهرستان تربت حیدریه بوده و حجم نمونه پس از محاسبه 36.2 نفر تعیین گردید که در هر گروه 15 % افزایش حجم نمونه منظور و در هر گروه 42 نفر و جمعا 84 نفر مورد مطالعه قرار گرفتند. دو گروه به طور تصادفی در معرض دو متغیر مستقل، یعی کارگاه آموزشی و پیام های الکترونیک قرار گرفتند. بدین صورت که برای گروه اول یک کارگاه آموزشی تحت عنوان "فعالیت فیزیکی و ارتقاء سلامت" به مدت 8 ساعت و طی دو جلسه با فاصله 10 روز و برای گروه دوم همان مطالب و به صورت پنج پیام تحت وب، با فاصله گذاری دو روز بین هر دو پیام ارائه گردید. داده های حاصل با استفاده از نرم افزار spss v.20 و stattistica v.10 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و سطح معنی داری آزمون ها کمتر از 5% تعیین گردید. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که آموزش به روش کارگاه و پیام هر دو باعث ارتقاء آگاهی، نگرش و فعالیت فیزیکی افراد می گردد. اما در روش پیام الکترونیکی تاثیر بیشتری بر ارتقاء میزان آگاهی داشته و روش کارگاه آموزشی بر تغییر میزان عملکرد موثرتر می باشد.