یکی از مهم ترین چالش های مدیریت مالی تعیین بهترین ترکیب برای ساختار سرمایه است به نحوی که ارزش شرکت و متعاقب آن بازده سهامداران را حداکثر نماید. عقیده بر این است که تعیین بهترین نسبت بدهی به دارایی ممکن نیست اما نسبت اهرمی و ساختار سرمایه تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار می گیرد که توجه به آنها منتج به شکل گیری ساختار سرمایه بهتری می گردد.ریسک از جمله عواملی است که بر روش های مختلف تأمین مالی اثر می گذارد. با این حال مطالعات اندکی در این حوزه انجام شده است. لذا این پژوهش به بررسی تأثیر ریسک (سیستماتیک و غیرسیستماتیک) بر اهرم مالی و تأمین مالی برون سازمانی (تأمین مالی از محل انتشار سهام و تأمین مالی از محل استقراض) پرداخته است. بدین منظور از شرکت های عضو بورس اوراق بهادار تهران طی دوره ای 9 ساله از 1391-1383 نمونه گیری شده است. اطلاعات مالی 123 شرکت عضو نمونه جمع آوری شده و مورد تحلیل قرار گرفته است. این پژوهش از منظر هدف کاربردی است و روش-شناسی پژوهش از نوع پس رویدادی است. فرضیه های پژوهش با استفاده از رگرسیون خطی ساده، چندگانه و رگرسیون لجستیک که در نرم افزار spss وamos انجام شده، مورد آزمون قرار گرفته اند. نتایج پژوهش بیانگر آن است که هر دو نوع ریسک سیستماتیک (ریسک خاص شرکت) و غیرسیستماتیک (ریسک اقتصاد کلان) بطور منفی و معنا دار بر اهرم شرکت اثر می گذارند. علاوه بر آن ریسک های سیستماتیک و غیرسیستماتیک بطور منفی و معنا دار روش های تأمین مالی برون سازمانی را تحت تأثیر قرار می دهند. نتایج رگرسیون لجستیک نشان داده است که هر دو نوع ریسک سیستماتیک و غیرسیستماتیک رابطه ای منفی و معنادار با هر دو روش تأمین مالی برون سازمانی یعنی انتشار سهام و استقراض دارند.