آنزیم ها مهم ترین گروه از پروتئین ها هستند که انجام واکنش های بیوشیمیایی و سرعت بخشیدن به آن ها را بر عهده دارند. سیستئین دسولفیدراز یا سیستئین هیدروژن سولفید لیاز(ec4.4.1.1) تجزیه ال- سیستئین را به پیروات، آمونیاک و هیدروژن سولفید کاتالیز می کند که وابسته به پیریدوکسال فسفات به عنوان کوفاکتور می باشد. فعالیت سیستئین دسولفیدرازی، به طور گسترده ای در باکتری ها و تعداد کمی از سویه های قارچی وجود دارد. از بین باکتری های تست شده، e. coli در 3/8=ph ، دمای c° 50، پس از 30 دقیقه بیشترین فعالیت آنزیمی را نشان داد. سلول کامل به عنوان منبع آنزیم مورد استفاده قرار گرفته شد. فعالیت آنزیم توسط یونهای ba2+،co2+ و edta مهار و به وسیله ی dtt و ?-مرکاپتواتانول افزایش یافت.پارامترهای سینتیکی km و vmax با استفاده از نمودار لینویور-برک تعیین شد و به ترتیب برابر باmm 5/1 و µmol/min 58/5 بود. ژن کدکننده آنزیم تکثیر شد که محصول با اندازه ی حدود bp 1400 را نشان داد و در وکتور ptg19-t کلون گردید. با استفاده از آنزیم سیستئین دسولفیدراز به عنوان بیوسنسور، می توان به وجود عناصری مانند کادمیم، قلع، روی، سرب و ... با ترکیب با هیدروژن سولفید و تشکیل رسوب پی برد

ما در این رساله پدیده ترابرد در گرافین تک لایه در حضور مراکز بار ناخالصی از لحاظ تئوری مورد بررسی قرار دادیم. از تئوری ترابرد بولتزمن و تقریب زمان واهلش برای بدست آوردن هدایت در چگالی های مختلف ناخالصی و الکترون کمک گرفتیم. اثر استتار حاملهارا به کمک تابع دی الکتریک استاتیک تقریب فاز اتفاقی وارد مساله کردیم و نقش ثابت دی الکتریک زیر لایه گرافین در تعیین مقدار هدایت سیستم تک لایه در نظر گرفته شد. نتیجه این که محاسبه نشان داد که هدایت سیستم گرافین تک لایه با بزرگتر شدن زیر لایه بزرگتر می شود.