در دهه های اخیر موضوع هویت جامعه ای(ملی) به یکی از موضوعات بسیار مهم بویژه در کشورهای دارای تنوع قومی و فرهنگی تبدیل شده است. این پژوهش با هدف بررسی تطبیقی گرایش به هویت جامعه ای (ملی) در بین شهرهای تک قومی و چند قومی، بین آذری زبانان و کرد زبانان ایران صورت گرفته است. با استفاده از نظریات اسلانر، تاجفل و پارسونز در مورد هویت اجتماعی، فرضیه های اصلی ارائه شدند، این پژوهش در ابتدا دو گروه شهروندان(آذری و کرد) متعلق به شهرهای تک قومی و چند قومی را از لحاظ گرایش به هویت جامعه ای (ملی) یعنی آگاهی، علاقه و تعهد آنان نسبت به سرزمین ملی شان را مورد بررسی و مقایسه قرار می دهد و سپس به بررسی متغیرهای تاثیرگذار بر گرایش به هویت جامعه ای (ملی) می پردازد، متغیرهایی چون گرایش به هویت قومی، گرایش به قوم مداری، اعتماد بین قومی، آشنایی بین قومی و روابط بین قومی. نمونه این پژوهش 400 نفر بوده و داده ها به روش پیمایش با استفاده از پرسشنامه گردآوری شده است. بطور کلی یافته های پژوهش نشان داد که اولا نوع شهر محل سکونت ( تک قومی یا چند قومی) با گرایش به هویت جامعه ای (ملی) ارتباط دارد بطوریکه آذری ها و کردهای ساکن شهرهای چند قومی، هویت جامعه ای (ملی) بالاتری نسبت به آذری ها و کردهای شهرهای تک قومی دارند همچنین میزان اعتماد بین قومی، آشنایی بین قومی و روابط بین قومی در شهر چند قومی بالاتر و میزان قوم مداری و هویت قومی پایین تر از شهرهای تک قومی است، البته میزان تفاوت در گرایش به هویت قومی در دو نوع شهر برای کردها از لحاظ آماری معنادار نیست. ثانیا مشخص شد که بین متغیرهای گرایش به هویت قومی، اعتماد بین قومی، آشنایی بین قومی و روابط بین قومی با متغیر گرایش به هویت جامعه ای (ملی) رابطه معنی دار و مثبت وجود دارد اما رابطه دو متغیر گرایش به قوم مداری و گرایش به هویت جامعه ای(ملی) تایید نشد.