راکتور دوغابی دارای فواید زیادی است از جمله هزینه ساخت نگهداری پائین، ساخت ساده و راه اندازی کنترل دما آسان، افت فشار بسیار کم و بازده بالا نسبت به راکتورهای دیگر موجب شده است که در فرآیندهای مختلف خصوصاً در فرآیند فیشر- تروپش به کار رود در فرآیند فیشر- تروپش گاز سنتز به مخلوط هیدروکربن های مختلف تبدیل می شود که محصول بدست آمده در بر دارند. مخلوط پیچیده ای از هیدروکربن های خطی و شاخه دار و محصولات اکسیژن دار است . جهت مدل سازی فرآیند فیشر-تروپش در راکتورهای دوغابی معادلات موازنه جرم با در نظر گرفتن شرایط حالت پایا واکنش هموژن عدم تغیر حجم در فاز گاز، پراکندگی محوری ناچیز و سرعت فاز گاز ثابت نوشته شده اند پارامترهای نظیر منیمم و ماکزیمم سرعت سیالیت مایع و پارامترهای انتقال جرم، مومنتوم و انرژی به کمک معادلات تجربی محاسبه و سپس به کمک نرم افزار matlab مدلسازی شده اند و به کمک این مدلسازی اثرات فشار ، دما، قطر راکتور ، قطر ذرات کاتالیت و سرعت مایع بررسی کاتالیزورهای آهن و کبالت بررسی شده اند. نتایج نشان می دهند که عملکرد راکتور در ماکزیمم سرعتی بهینه است که این سرعت بیشتر از سرعت مینیمم سیالیت باشد تا ذرات کاتالیست بتوانند در حجم راکتور پخش شوند و کمتر از سرعت نهایی سیالیت باشند تا ذرات کاتالیست از راکتور خارج نشوند و همچنین افزایش یا کاهش سرعت مایع تاثیر قابل توجه ای بر روی درصد تبدیل اجزاء h2 و co کاتالیزورهای آهن و کبالت دارند. زمانی که سرعت فاز مایع m/s 05/0 است میزان تبدیل ناچیز است و با افزایش دادن به مقادیری m/s 1/0 و m/s2/0 میزان تبدیل 6/30 و 6/72 می شود.