بی هیچ تردیدی باید پذیرفت که ادامه زندگی شهری و جلوگیری از بحران شهرنشینی مستلزم وضع قوانین کارآمد در حوزه های مختلف شهری است و این زمانی حاصل خواهد شد که قانونگذار از تحولات سریع و وسیع شهری غافل نباشد، امری که در کشور ما محقق نشده است و موجب تاسف است که هنوز اداره شهرها به استناد قانونی صورت می گیرد که بیش از چهار دهه از تصویب آن می گذرد و طبعاً نیازمند بازنگری است تا حق و تکلیف در میان انبوهی از مقررات ناسخ و منسوخ، عام وخاص گم نشود. از این تاسف بار تر اینکه سهمی از بی نظمی های موجود در برنامه ریزی های شهری متوجه عدم آشنایی مدیران شهری و جامعه حقوقی کشور با قوانین و مقررات شهری(ولو قدیمی و ناکارآمد) و نیز فقر تحقیقاتی در این راستا است. امروز بیش از هر زمان دیگر وجود یک قانون جامع، صریح و ثابت شهری احساس می شود و وفاداری به چنین قانونی ما را به شهر مطلوب خواهد رساند. در این پژوهش سعی شده است شناخت جامع و کاملی از 23 کمیسیون شهرداری در اختیار محققان گرامی قرار گیرد،کمیسیونهایی که بعضاً گمنام مانده اند و هرگز در شهرداری های شهرهای کوچک تشکیل نگردیده اند و حتی کسانی که در شهرداریها مشغول به فعالیت می باشند با نام آنها آشنایی ندارند.کمیسیون هایی که هرگز در یک مجموعه کامل و جامع به آنها پرداخته نشده است و مورد بررسی قرار نگرفته اند. این پژوهش در سه محور که شامل تعاریف و مفاهیم،آشنایی با کمیسیون های شهرداری و مراجع رسیدگی به اعتراضات آراء صادره از کمیسیونها و ضمانت اجراهای مهمترین کمیسیون های شهرداری شامل کمیسیون ماده100،کمیسیون ماده 77 و کمیسیون بند 20 ماده 55 قانون شهرداری به ارائه مطالب پرداخته است.