نام پژوهشگر: بهناز نصیری
بهناز نصیری علی صدرممتازی
مسلح سازی سازه های سیمانی با ساختارهای انعطاف پذیر منسوج یکی از راه های اصلاح عملکرد خمشی و کششی کامپوزیت های سیمانی بوده و از این طریق مخلوط های شکننده به مخلوطی شکل پذیر تبدیل می شوند. بر این اساس در تحقیق حاضر، عملکرد خمشی ملات های تقویت شده با الیاف کوتاه نایلون در درصدهای حجمی 0.1، 0.3 و 0.5 با طول 6 میلیمتر مورد بررسی قرار گرفت. الیاف پلیمری در کنار مزایایشان در مقایسه با سایر الیاف، دارای قابلیت ترشوندگی کم و چسبندگی ضعیف با مخلوط های سیمانی می باشند. به طوری که انرژی سطحی کم و واکنش پذیری کمشان منجر به پیوند ضعیف با مخلوط های سیمانی می-گردد. با ملاحظه به این مطلب، تحقیق حاضر به بررسی تکنیک های اصلاح پیوند بین الیاف و مخلوط سیمان و اثر آن بر عملکرد خمشی و سختی خمش پرداخته است. به کارگیری الیافی در فرم نخ های ممتد به جای الیاف کوتاه توزیع شده به صورت تصادفی و همچنین اصلاح مخلوط های سیمان به وسیله ی افزودن مواد پوزولانی تکنیک های ویژه جهت افزایش پیوند بین الیاف و مخلوط است. بدین منظور از الیاف ممتد قرار داده شده در راستای اعمال نیرو در چهار کسر حجمی 0.35 ، 0.5، 1و 2 درصد استفاده شد. به منظور اصلاح مخلوط های سیمانی از مواد پوزولانی مختلف نظیر خاکستر پوسته ی شلتوک برنج ، میکروسیلیس و نانوسیلیس به عنوان جانشینی برای سیمان پرتلند استفاده شد. نتایج نشان داد که الحاق الیاف نایلون در هر دو فرم الیاف کوتاه و الیاف ممتد اثر قابل توجه ای در افزایش مقاومت خمشی ملات سیمان داشت. افزودن مواد پوزولانی به دلیل اثر پرکنندگی و فعالیت پوزولانی بالا سبب بهبود مقاومت خمشی و سختی ملات های سیمان است.