در این تحقیق اثر اسانس صمغ گیاه باریجه، ferula gummosa boiss (apiaceae) روی حشره آفت شب پره آرد، ephestia kuehniella zeller (pyralidae) و زنبور پارازیتوئید آن،habrobracon hebetor say (braconidae) به ترتیب در شرایط دمایی1?27 و 1?25 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 5?60 درصد و شب پره آرد در تاریکی و زنبور پارازیتوتید در شرایط 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی مورد بررسی قرار گرفت. اسانس صمغ گیاه به روش تقطیر با آب استخراج شد. شناسایی ترکیبات گیاهی با استفاده از دستگاه gc-ms نشان داد که در این اسانس 41 ترکیب شیمیایی وجود دارد. آزمایشات سمیت تنفسی نشان داد که اسانس صمغ گیاه باریجه به ترتیب در غلظت784/30 و168/9 میکرو لیتر بر لیتر هوا پس از 24 ساعت باعث 50 درصد مرگ و میر در حشرات کامل شب پره آرد و زنبور پارازیتوئید آن شد. در آزمایش بررسی دوام اسانس مشخص گردید که اثر اسانس صمغ گیاه باریجه روی شب پره آرد در غلظت 5/62 میکرو لیتر بر لیتر هوا بعد از 25 روز از بین می رود. اسانس مورد آزمایش در غلظت های مختلف روی شب پره آرد به طور معنی داری اثر دور کنندگی داشت. همچنین اثر اسانس صمغ گیاه باریجه روی تفریخ تخم، مرگ و میر لارو سنین مختلف و تخمریزی شب پره آرد بررسی گردید. به ترتیب غلظت 613/257 و 172/176 میکرو لیتر بر لیتر هوا از اسانس باعث 50 درصد مرگ و میر در جمعیت تخم های یک و دو روزه شب پره آرد گردید. همچنین غلظت های 592/6، 723/97، 8/218 و 681/750 میکرو لیتر بر لیترهوا از اسانس باعث 50 درصد مرگ و میر در جمعیت لاروهای سن اول، دوم، سوم و چهارم شب پره آرد گردید. بالاترین میزان تخمریزی شب پره آرد در غلظت 8 میکرولیتر بر هوا مشاهده گردید. در این تحقیق اثر اسانس صمغ گیاه باریجه روی تفریخ تخم و تخم ریزی زنبور پارازیتوئیدh. hebetor بررسی گردید. بالاترین میزان تخمریزی زنبور پارازیتوئید روی لارو تیمار شده شب پره آرد در غلظت 5/7 میکرولیتر بر لیتر هوا و بالاترین میزان تخم ریزی زنبور پارازیتوئید تیمار شده با اسانس صمغ باریجه روی لارو شب پره آرد در غلظت 3/1 میکرولیتر بر لیتر هوا مشاهده گردید. غلظت 787/3 میکرولیتر بر لیتر هوا از اسانس صمغ باریجه باعث 50 درصد مرگ و میر (lc50) در تخم های گذاشته شده روی لاروهای تیمار شده شب پره آرد می گردد. همچنین غلظت 887/2 میکرولیتر بر لیتر هوا از اسانس صمغ باریجه باعث 50 درصد مرگ و میر (lc50) در جمعیت تخم های زنبورهای پارازیتوئید تیمار شده می گردد.

مقدمه: عفونت ویروسی هپاتیت b می تواند باعث هپاتیت حاد و مزمن، سیروز کبدی و کارسینوما کبدی hcc در انسان شود. بیماران مبتلا به هپاتیت b مزمن بوسیله ifn-? و آنالوگ های نوکلئوزیدی مانند لامیوودین تحت درمان قرار می گیرند اما این داروها دارای عوارض جانبی می باشند و همچنین جهش های ایجاد شده در ژنوم ویروس باعث ایجاد سوش های مقاوم به دارو می شود. بنابراین درخواست برای درمان بهتر و جدید وجود دارد. گزارش های زیادی از ترکیبات گیاهی دارای اثرات بالقوه در پیشرفت روش های جدید برای مقابله با بیماریهای غیر قابل درمان بدست آمده است. سماق از جمله گیاهانی است که تحقیقات بر روی آن اخیرا در حال انجام است. هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثر مهاری عصاره آبی سماق روی تکثیر ویروس هپاتیت b در محیط آزمایشگاه است. مواد و روش ها: اثر ضد hbv عصاره آبی سماق در رده سلولی huh-7 ترنسفکت شده با پلاسمید pch-9/3091 ارزیابی شد. ابتدا میزان سمیت عصاره سماق روی سلولهای huh-7 توسط روش mtt assay مورد ارزیابی قرار گرفت. بعد از بدست آوردن غلظت عصاره با خاصیت غیر سمی بر روی سلولهای huh-7 از آن برای بررسی تیمار سلولهای ترنسفکت شده مورد استفاده قرار گرفت. برای بررسی میزان اثر درمانی عصاره آبی سماق از اندازه گیری پروتئین hbsag (که به طور مستقیم نشان دهنده میزان تکثیر ویروس می باشد) از روش الایزا در زمانهای مختلف با غلظت های مختلف عصاره استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان میدهد که مقدار hbsag در گروه تیمار شده با غلظت های عصاره آبی سماق در مقایسه با گروه کنترل تیمار نشده با عصاره آبی سماق کاهش قابل توجهی را نشان داد. همچنین میزان کاهش قابل توجه در hbsag در سلولهای تیمار شده با غلظت های مختلف عصاره با گروه کنترل مثبت که سلولهای تیمار شده با لامیوودین می باشد، مشاهده شد. نتیجه گیری: در مجموع مطالعه ما نشان میدهد که سماق دارای فعالیت ضد hbv در شرایط آزمایشگاه می باشد. این مطالعه فواید جدیدی از عصاره این گیاه و اثرات آن روی سلولهای huh-7 ترنسفکت شده با پلاسمید را نشان می دهد.