اسلام با در نظر گرفتن اصل استقلال و حفظ شخصیت زن، نظام حقوقی خاصی را برای ثبات خانواده و حفظ حقوق زن وضع کرده است. حضور بانوان در فعالیّت¬های اجتماعی و سیاسی برای تکامل خود، جامعه و خانواده اهمیّت دارد. می¬توان گفت برخورداری زنان از حقوق سیاسی و اجتماعی حق است و نه تکلیف، چون قبل از هر نقشی، وظیفه اصلی¬اش ایفای نقش مادری و تربیت فرزند است. پیامدهای ناشی از بیکاری مردان بیش از کشورهایی است که زنان هم در تأمین هزینه¬های زندگی سهیم¬اند، لذا توسعه¬ی نقش¬های اجتماعی زنان به آسیب پذیری بیشتر مردان سرپرست خانوار می¬انجامد. اسناد بین المللی نقش¬های متعددی را برای زن و مرد، هر دو در نظر می¬گیرند. در این رساله به تبیین حقوق زن و شبهاتی که در این زمینه وجود داشت و هم چنین به برخی از حقوق سیاسی و اجتماعی بنیادین زنان چه در حقوق داخلی و چه در حقوق بین الملل پرداخته شد. یکی از مسائل مهم و چالش بر انگیز، حضور زنان در اجتماع و تصدّی مناصب بالای حکومتی در جامعه است. هم چنین به زن با این دید نگاه می¬شود که حضورش در اجتماع و کسب بعضی از مشاغل، باعث عدم رسیدگی به خانواده و افزایش فساد در جامعه و تزاحم با اشتغال مردان خواهد شد که این خود نابرابری را می¬رساند. علی رغم پیشرفت¬های نسبتاً خوب در سایر زمینه¬های حقوق بشر، در جهت جلوگیری سوء استفاده از حقوق زنان متأسفانه کم¬تر توجّه شده است. با توجه به قوانین داخلی و بین المللی که در مورد برخورداری زنان از مناصب بالای سیاسی وجود دارد، ولی با عدم نظارت صحیح، باز هم بانوان در این زمینه با مشکل روبرو هستند.