در این مطالعه تغییرات فصلی ماکروجلبک ها در دو ایستگاه در سواحل شرقی جزیره قشم مورد بررسی قرار گرفت. مجموعاً 42 گونه (شامل 10 گونه جلبک سبز، 9 گونه جلبک قهوه ای و 23 گونه جلبک قرمز) شناسایی شد. نمونه برداری توسط کوادرات (5/0×5/0) طی چهار فصل از آبان ماه 1391 تا مهر ماه 1392 انجام گرفت. به منظور بررسی الگوی تغییرات فصلی ماکروجلبک ها از وزن خشک آنها در آنالیزهای تک متغیره و چند متغیره استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد که رشد گونه های ماکروجلبک تابعی از تغییرات فصلی بوده و همچنین زی توده جلبکی از ناحیه بالای جزرومدی به سمت دریا دارای زون بندی آشکاری می باشد. بیشترین میانگین زی توده ماکروجلبکی در فصل زمستان (32/29 گرم وزن خشک در مترمربع) و کمترین مقدار در پاییز ( 3/17 گرم وزن خشک در مترمربع) به دست آمد. در بین تمام گونه های جمع آوری شده از منطقه مورد مطالعه، گونه padina sp. و padina australis دارای بیشترین میانگین زی توده سالانه بودند. همچنین گونه های ulva intestinalis، ulva lactuca، padina spp. وpalisada perforate در طول دوره نمونه برداری تقریباً در تمام فصول مشاهده شده و جزو گونه های رایج منطقه ثبت شدند. نتایج آزمون simper نشان داد که گونه های caulerpa sertularioides forma farlowii، از گروه جلبک های سبز، گونه های padina australis و padina antillarum از گروه جلبک های قهوه ای و گونه centroceras clavulatum از گروه جلبک های قرمز باعث بیشترین عدم شباهت بین فصول مختلف در دوره نمونه برداری شده اند. در این مطالعه بیشترین شاخص تنوع شانون- وینر در فصل بهار مشاهده شد و پس از آن به ترتیب فصل های زمستان، پاییز و تابستان قرار گرفتند. در این مطالعه همچنین اثر آنتی اکسیدانی گونه ulva luctuca و سه گونه جلبک قهوه ای به روش dpph (1-diphenyl-2-picrylhydrazyl) ارزیابی شد. نتایج نشان داد که عصاره اتیل استاتی ulva luctuca در مقایسه با سه گونه دیگر دارای فعالیت آنتی اکسیدانی بیشتری می باشد. علاوه براین عصاره های اتیل استاتی ماکروجلبک ها در مقایسه با عصاره متانولی و ان هگزانی اثر آنتی اکسیدانی بهتری نشان دادند. در این آزمایش ازbutylated hydroxytoluene (bht) به عنوان استاندارد استفاده شد.

این مطالعه به منظور بررسی اثر ضد باکتری عصاره های مختلف استخراجی از توتیای دریایی echinometra mathaei بر روی باکتری های بیماریزای انسانی صورت گرفت. برای این منظور نمونه های توتیای دریایی از جزیره ابوموسی (پلاژ ساحلی) و جزیره قشم (پارک زیتون) جمع آوری شد، سپس قسمت های مختلف از توتیای دریایی مورد مطالعه شامل خار،پوسته،گناد و فانوس ارسطو به دقت جدا شد و با استفاده از حلال های آلی هگزان، اتیل استات و متانول به ترتیب افزایش قطبیت عصاره گیری آن ها صورت پذیرفت. اثر عصاره های بدست آمده بر باکتری های بیماریزای انسانی شامل vibrio alginolyticus،escherichia coli،enterococcus faecalis، staphylococcus aureus، shigella flexneri، vibriologeiبا استفاده از دو روش انتشار دیسک در آگار و حداقل غلظت بازدارندگی(mic) تست شد. طبق نتایج بدست آمده اثر ضد باکتریایی عصاره ها بر باکتری های مورد مطالعه دارای اختلاف معنی داری می باشد (05/0p<). همچنین عصاره استخراج شده از اندام ها و مقایسه اندام ها نشان داد که از نظر اثر ضد باکتری دارای اختلاف معنی داری هستند (05/0p<). طبق نتایج آزمون انتشار دیسک در آگار بیشترین اثر ضد باکتری مربوط به عصاره هگزانی پوسته توتیا از نمونه های منطقه قشم، عصاره اتیل استاتی پوسته از منطقه ابوموسی و منطقه قشم بود. در واقع بین اندام های بررسی شده توتیا، پوسته دارای بیشترین اثر ضد باکتری می باشد. نتایج آزمون حداقل غلظت بازدارندگی مشخص کرد که عصاره هگزانی پوسته منطقه قشم و اتیل استاتی پوسته منطقه ابوموسی بیشترین اثر ضد باکتری را علیه باکتری shigella flexneri نشان داد. با توجه به نتایج آزمون ها، مشخص شد که اندام پوسته توتیای دریایی echinometra mathaei دارای خاصیت ضد باکتری قابل ملاحظه ای می باشد، از این رو می توان به منظور شناسایی ترکیب شیمیایی مورد نظر اهداف خالص سازی آن را در مطالعات آتی دنبال نمود.

چکیده ندارد.