نام پژوهشگر: کاظم یزدی
کاظم یزدی علیرضا گلپایگانی
انجام هر کاری با عالی ترین کیفیت ، از انتزاع سرچشمه می گیرد، انیمیشن یکی از انتزاعی ترین اشکال هنر است ، زیرا علاوه بر اینکه با اندیشه همراه است ، با تغییر و تحول، در تکامل بخشیدن، تصویر و صدا نیز، همراه است . در ساخت انیمیشن، ذهن نسبت به اعمال فیزیکی بدن، فعالتر است ، انیمیشن متعلق به طبیعت است ولی کاملا ازشکل عینی طبیعت جدا است ، این جدایی از شکل عینی طبیعت به زبان تصویر، ذهن پویا و خلاق برای خلق آثار انمیمیشن و... تا حدودی انتزاعی بودن انیمشن را ثابت می کنند. وقتی انتزاع با خلاقیت ، نوآوری، اندیشه و... نکات با ارزش و درونی انسان همراه است ، پس توجه هنرمندان به انتزاع، باعث متعالی شدن هنر در زمینه های مختلف می گردد. موضوع کار عملی ام آفرینش است ، آفرینش کلمه ای است ، که زندگی یافتن زمین را در ذهن تداعی می کند سپس آهنگ آفرینش با تپش قلب شروع می شود، در کار عملی کارکترهایی به شکل نتهای موسیقی با ضریب آهنگ قلب به یکدیگر تبدیل می شوند تا این آهنگ زندگی قسمتی از شکوه آفرینش را در قلب بیننده حک کند، دیدگاه همه ی ما در دل تاریکی به دنبال نور می گردد، به این جهت نوری لازم است تا وارد کادر می شود، و از انجا که خلقت زمین و آسمانها طی 6 روز انجام شده است ، پس آفرینش می تواند تدریجی باشد، به همین دلیل سعی گردید در کار عملی، تحرک زاد و ولد و صعود، وجود داشته باشد، بنابراین نوری از سمت چپ کادر وارد می شود و در وسط کادر متوقف شده و از آن نور زوجی جدا شده و از سمت راست تصویر خارج می شود، نور باقی مانده صعود می کند، و مجددا از بالای کادر به پایین بر می گردد و سطح افقی را شکل می دهد وو سپس آرام، آرام و به تدریج رویشی در آن افق آغاز می شود، و دوربین مانند دو چشم کنجاکاو بر سطح در حال رویش حرکت می کند، همچنین بافت نیز بر سطح افق ایجاد می شود و وکل سطح را پوشش می دهد، جست و جو و رویش ادامه می یابد تا به آفرینش اشرف مخلوقات ، انسان برسد، این خلقت در تصویر انتزاعی، سعی شده به گونه ای باشد که رشد و شکوفایی تدریجی در انسان را نشان دهد، و ادامه یافتن آن را نیز تداعی کند، زیرا بشر امروزی با بشر اولیه از لحاظ شکوفایی استعدادهایش قابل قیاس نیست و هر روز متعالی تر می شود.