چکیده مقدمه: و تکنیک ترکیبی بر حفظ گشتاور قدرت ایزومتریک ? هدف این تحقیق بررسی تاثیر 6 هفته تمرین قدرتی الکترومیوگرافی در عضلات پلانتار فلکسور پس از 4 هفته بی تمرینی می باشد. rms بیشینه و پارامتر روش پژوهش: 24 نفر دانشجوی دختر سالم غیر ورزشکار( 20 تا 30 سال ) بطور تصادفی در 3 گروه قدرتی و تکنیک ترکیبی و کنترل قرار گرفتند. پروتکل تمرین در گروه قدرتی متشکل از 18 جلسه انقباض ایزومتریک mvic % عضلات پلانتار فلکسور در زوایای 15 درجه دورسی فلکشن، نوترال، 45 درجه پلانتار فلکشن در 85 بود. گروه تکنیک ترکیبی طی پروتکلی مشابه انقباض ایزومتریک را همزمان با اعمال جریان تحریک الکتریکی انجام دادند. گروه کنترل برنامه تمرینی خاصی نداشتند. از گروه قدرتی و تکنیک ترکیبی قبل از تمرین (پیش آزمون)، بعد از 6 هفته تمرین (پس آزمون) و پس از 4هفته بی تمرینی تست بعمل آمد در حالی که از گروه کنترل قبل و بعد 6 هفته تمرین تست گرفته شد. نتایج: نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که در گروه تکنیک ترکیبی پس از بی تمرینی در در کانال 1(عضله rms هیچ یک از پارامترهای بررسی شده تغییر معنی داری رخ نداد. در گروه قدرتی پارامتر (p=??????????) و کانال 2 (عضله گاستر خارجی )زاویه نوتر (p=????????????) گاستر داخلی) زاویه نوتر ولی در دیگر پارامترها این تغییرات ،(p<????) و در کانال 3(عضله سولئوس ) زاویه دورسی فلکشن تغییر کرد حفظ شد. تاثیر تمرین قدرتی و تکنیک ترکیبی در حفظ قدرت عضلات پلانتار فلکسور بعد از یک دوره بی در مرحله پس آزمون و کانال 2 زاویه نوتر و زاویه دورسی فلکشن کانال 3و بعد ? تمرینی بجز (زاویه نوتر کانال از بی تمرینی 2) مشابه بود. بحث: در مقایسه سازگاریهای حاصله از دو نوع تمرین قدرتی و تکنیک ترکیبی این یافته پیشنهاد میکند که پس از 4هفته بی تمرینی این سازگاریها در تکنیک ترکیبی بیش از تمرین ایزومتریک ارادی حفظ میشود. بنظر میرسد که تغییرات قدرت بدنبال تکنیک ترکیبی دوام بیشتری داشته

هدف از پژوهش حاضر، تعیین تاثیر گذاری چهار هفته تمرین پلایومتریک بر الگوی فعالیت عضلات موافق و مخالف در مراحل مختلف پرش عمقی واکنشی دختران فعال بود. بیست دانشجوی دختر تربیت بدنی با میانگین سن( 0.8± 65/21 سال)، وزن(5/9±57 کیلوگرم) و قد(64/1متر) به طور تصادفی به دو گروه تجربی(10 نفر) و کنترل(10 نفر) تقسیم و سپس گروه تجربی تمرین 4 هفته ای پلایومتریک، هر هفته دوجلسه، را انجام داد. هر دو گروه پیش آزمون و پس آزمون را به صورت پرش عمقی واکنشی از پله ای به ارتفاع cm20 انجام دادند. الگوی فعالیت(دامنه سیگنال، ماکزیمم فعالیت، زمان شروع و مدت فعالیت هر عضله، هم فعالی) عضلات راست رانی، دوسر رانی، درشت نی قدامی و دوقلوی میانی پای برتر از ریشه دوم مجذور(rms) داده های خام الکترومیوگرافی و زمان پرواز اول، تماس با زمین، ارتفاع پرش و توان انفجاری از دستگاه ارگوجامپ بدست آمد. با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره کاهش معنادار دامنه سیگنال عضله دوسر رانی و درشت نی قدامی و ماکزیمم فعالیت عضله دوقلوی میانی، افزایش معنادار مدت زمان فعالیت عضله درشت نی قدامی بین دو گروه تجربی و کنترل دیده شد. آزمونt وابسته، تفاوت معنادار هم فعالی عضلات ساق گروه تجربی بین مرحله پیش فعالیت با دو مرحله تماس و پرواز را نشان داد. به نظر می رسد چهار هفته تمرین پلایومتریک در گروه تجربی با تغییر الگوی فعالیت عضلات، زمان رسیدن به اوج فعالیت عضلات را کاهش و مدت زمان فعالیت عضلات را افزایش می دهد.

پیشینه و هدف: کاهش ظرفیت عملکردی و تحمل عضلات تنه ، در افرادی که سابقه کمردرد داشته اند، همواره به عنوان یکی از عوامل مهمی که منجر به تکرار دوره های کمردرد مجدد و مزمن شدن آن می شود مطرح است. یکی ازروش های بالینی قابل اجرا در مراکز درمانی، برای تست تحمل عضلات تنه، تست های تحملی ایزومتریک هستند. هدف این تحقیق بررسی ارتباط تست های بالینی تحملی عضلات تنه با میزان خستگی و سطح مقطع/ضخامت این عضلات، در افراد سالم و مبتلا به کمردردمزمن غیر اختصاصی بوده است. روش انجام کار: 20زن مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی و 20 زن سالم در این مطالعه شرکت داشتند. از افراد خواسته می شد که پنج تست های بالینی تحملی prone isometric chest raise ، prone double straight-leg raise ، sorensen ، supine isometric chest raise ، supine double straight-leg raise را انجام دهند. ترتیب انجام تست ها به صورت تصادفی بود. ضخامت/سطح مقطع عضلات مولتی فیدوس، اینترنال و اکسترنال ابلیک، ترنسورس ابدومینوس و رکتوس ابدومینوس، توسط سونوگرافی و شیب منحنی فرکانس میانه این عضلات توسط الکترومیوگرافی به دنبال انجام تست ها اندازه گیری شد. یافته ها :. یافته های سونوگرافی نشان داد که بین ضخامت نرمال شده عضله رکتوس ابدومینوس، حین شروع تستsdslr و زمان نگه داشتن این تست، همبستگی ضعیفی وجود دارد. به دنبال انجام تست بالینی تحملی scr در گروه سالم، بین مقادیر الکترومیوگرافی خستگی عضلات ترنسورس ابدومینوس/ اینترنال ابلیک با زمان نگه داشتن این تست ارتباط معناداری دیده شد. همچنین به دنبال انجام تستito و sorensen ، ارتباط معناداری بین مقادیر الکترومیوگرافی خستگی عضلات مولتی فیدوس با زمان نگه داشتن این تست ها مشاهده گردید. از میان دو تستی که تحمل عضلات شکمی را بررسی می کنند، حساسیت تغییر ضخامت وخستگی عضلات شکمی به کمردرد، به دنبال انجام تست sdslr ، بیشتر بود. همچنین نتایج حساسیت تست های بالینی تحملی به کمردرد و حساسیت خستگی عضلات خلف تنه به دنبال انجام تست های بالینی تحملی، نشان داد از بین سه تستی که تحمل عضلات خلف کمر را بررسی می کنند، تست ito حساسیت بالاتری برای تشخیص کمردرد دارد. نتیجه: با توجه به نتایج تحقیق، برای ارزیابی تحمل هر یک از عضلات ذکر شده می توان از تست مربوطه استفاده کرد.

بررسی پایایی و اعتبارسنجی دستگاه نیروسنج هشت بخشی بالینی پرتابل مورد استفاده در ارزیابی های ثبات استاتیک به طور متداول از نیروسنج ها به منظور ارزیابی های کنترل پاسچرال استفاده می گردد در حالی که این ابزار گرانقیمت و آزمایشگاهی بوده و نمی توان به طور گسترده از آن ها در کلینیک ها با باشگاه ها استفاده نمود. هدف از این مطالعه، آزمایش پایایی آزمون-پس آزمون و بررسی اعتبار سنجی همزمان اندازه گیری های کنترل پاسچرال بدست آمده با نیروسنج هشت بخشی تازه ساخته شده با نام بی تی ام دی است تا در صورت تایید پایایی آن متخصصین بتوانند با اطمینان و دقت در ارزیابی ها و مطالعاتشان از آن استفاده نمایند. از 2 آزمونگر جهت بررسی اعتبار دستگاه نیروسنج btmd در سه روز متوالی استفاده شد. به منظور انجام مطالعۀ پایایی سنجی، کلیۀ آزمون ها توسط یک آزمونگر در شرایط یکسان بر روی دستگاه btmd و دستگاه مرجع bertec انجام شدند. جهت بررسی تکرارپذیری بین اندازه گیری ها از تست های اعتبارسنجی آزمون- آزمون مجدد و نمودارهای bland & altman و جهت بررسی پایایی سنجی از icc، خطای استاندارد اندازه گیری، t-test زوج و نیز نمودارهای balnd & altman استفاده شد. اندازه گیری های اعتبارسنجی نشان دادند که دستگاه btmd با icc(3,1)>0.75 در آزمون های اینترریتر و اینتراریتر از اعتبار بالایی در کلیۀ متغیرهای محاسباتی برخوردار می باشد. مطابق با نتایج نمودارهای bland & altman (95%loa) توافق پذیرفته شده ای بین نتایج اندازه گیری شدۀ دو آزمونگر وجود دارد. در پایایی سنجی، مقادیر icc از تمامی متغیرهای محاسباتی بین دو دستگاه نیروسنج (icc(3,1) : 0.85-0.99) عالی به دست آمد و هیچ تفاوت معنی داری بین نتایج بدست آمده از دو نیروسنج وجود نداشت (p>0.05). دستگاه btmd از اعتبار و پایایی بالایی به منظور انجام تحقیقات و ارزیابی های ثبات پاسچرال برخوردار می باشد. لذا می توان از این دستگاه به عنوان جایگزینی به جای نیروسنج های معتبر و پایای شناخته شده در مراکز تحقیقاتی، کلینیک ها، باشگاه ها و غیره استفاده نمود.

کاربرد تحریکات الکتریکی به شکلهای مختلف از جمله ‏‎nmes‎‏ و استفاده از انواع مختلف تحریک کننده ها با اهداف گوناگون و گزارشات پراکنده و ناهماهنگ ازاثرات آنها تقریبا می توان گفت که یک حالت سردرگمی در بکارگیری آنها ایجاد کرده با توجه به افزایش دستگاههای تحریک کننده عصبی عضلانی با نامهای مختلف برانگیزنده این واقعیت است که بهترین آنها را برای کاربردهای کلینیکی روی بیماران و ورزشکاران مورد استفاده قرار دهیم و برای دستیابی به آن می بایست به بررسی و تحقیق در مورد آنها پرداخت یکی از موارد استفاده این دستگاهها همواره تقویت عضلات به شکلها(افزایش قدرت و سرعت) (افزایش قدرت و استقامت) و تاثیرات مختلف آنها بر روی سیستم عصبی، عضلانی می باشد.لذا در این روش 20 نمونه عصب و عضله سالم در 10 انسان مورد ارزیابی قرار گرفته است.دراین بررسی اثرات سه دستگاه اینترفرنشیال، فارادیک، فانکشنال و ‏‎fks‎‏ را به شکل هر یک به تنهایی و بصورت مقایسه ای بر روی پارامترهای ‏‎ncs‎‏ و ‏‎eng‎‏ آزمایش نموده و نتایج جداگانه بررسی شده است.

به تاخیر انداختن خستگی و کوتاه کردن زمان ریکاوری آن از مسائلی است که در ورزش ، درمان و افزایش راندمان کاری موثر است . تحقیقات اخیر به نقش یون کلسیم و کاهش آزادسازی آن از شبکه سارکوپلاسمی و متعاقب آن کاهش اتصالات پلهای عرضی و افت نیرو در خستگی تاکید دارند. از طرف دیگر یونتوفورزیس و نقش آن بعنوان انتقال دهنده اکتیو یون به داخل بافت ها امری ثابت شده و رایج است. دراین تحقیق اثرات مداخله وارد کردن یون کلسیم به بافت توسط جریان گالوانیک (یونتوفورزیس کلسیم) همچنین خود جریان گالوانیک و گروه کنترل یا بدون مداخله یا فاکتور استراحت و زمان روی عضله دو سر بازوئی بدنبال خستگی ناشی از انقباضات ایزومتریک بررسی شده است.