نام پژوهشگر: علی مومن
علی مومن رضا مرشد
پی عنصری واسط بین خاک و سازه است که تنش های وارده توسط ستون ها را در سطحی وسیع تر گسترش داده و به زمین منتقل می کند. ساده ترین نوع پی، پی منفرد می باشد که در صورت افزایش بارهای موجود جهت رساندن تنش ها به حد تنش مجاز خاک ابعاد این پی ها افزایش یافته و نهایتاً به پی های گسترده تبدیل می شوند. در طراحی پی های گسترده معضلاتی همچون تخمین مدول واکنش بستر، معضلات بتن ریزی حجیم، حجم بالای بتن ریزی و آرماتورگذاری و... وجود دارد. مشکلات و معضلات یاد شده ضرورت استفاده از نوعی پی که این مشکلات را مرتفع نماید، آشکار می سازد. یکی از انواع پی که می تواند این مشکلات را مرتفع سازد پی منفرد چسبان است. این نوع پی سیستمی مرکب از پی های منفرد است که در بخشی از ارتفاع در مقطع تحتانی به یکدیگر متصل شده اند. این جدایش پی ها در مقطع فوقانی به صورت یک درز اجرایی کوچک است که باعث عدم انتقال ممان بین دو پی مجاور هم خواهد شد و این مساٌله منجر به حذف آرماتورهای فوقانی پی که قسمت اعظم آرماتورها را تشکیل می دهد، خواهد شد. پیوستگی قسمت تحتانی پی نقش شناژ را بین پی های منفرد ایفا می کند که باعث یکپارچگی پی ها، یکنواختی تنش های وارده و کنترل نشست های نسبی می شود. در اجرا یک سفره آرماتور برابر با مقدار آرماتور مورد نیاز برای پی منفرد در کف پی ها به صورت یکپارچه قرار داده می شود. هدف بهینه سازی ابعاد و مصالح مصرفی پی با افزایش فاصله ی درز اجرایی پی های منفرد، به دست آوردن فاصله ی مناسب جهت این درز و مقایسه اقتصادی بین پی های گسترده، منفرد چسبان و منفرد چسبان با عرض زیاد در دو ساختمان بادبندی و خمشی می باشد. برای دستیابی به بهترین فاصله ی این درز با استفاده از نرم افزار plaxis 2d v8.2 و با استفاده از مدل موهر – کولمب مناسب ترین فاصله به دست آمد و با توجه به فاصله ی مناسب به دست آمده و ترسیم دیاگرام های مربوطه محاسبات سازه ای انجام شده و مقایسه هایی بین نتایج به دست آمده صورت پذیرفت که با توجه به این نتایج پی منفرد چسبان با عرض زیاد نسبت به سایر پی های گسترده برتری نشان داد.
علی مومن مهدی نصیری محلاتی
به منظور مطالعه ی تأثیر سیستم های مختلف کشت و کاربرد مالچ در کشت مخلوط تأخیری کدوی پوست کاغذی (cucurbita pepo l.) با نخود (cicer arietinum l.)، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال زراعی 90-1389 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. سیستم کشت در پنج سطح شامل کشت خالص نخود آبی (a1)، کشت خالص نخود دیم (a2)، کشت خالص کدوی پوست کاغذی (a3)، کشت مخلوط تأخیری نخود آبی/کدوی پوست کاغذی (a4)، کشت مخلوط تأخیری نخود دیم/کدوی پوست کاغذی (a5) و مالچ نخود در دو سطح با مالچ (m1) و بدون مالچ (m2) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که ارتفاع بوته، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در بوته، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه و وزن هزار دانه نخود بطور معنی داری (05/0?p) تحت تأثیر سیستم های مختلف کشت قرار گرفتند. تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در بوته و عملکرد دانه نخود در تیمار a5 نسبت به a2 به ترتیب 37، 36 و 23 درصد افزایش یافت. اثر متقابل سیستم کشت و کاربرد مالچ بر تعداد میوه، عملکرد میوه، تعداد دانه در میوه، وزن هزار دانه و عملکرد دانه کدوی پوست کاغذی معنی دار بود (05/0?p). ترکیب تیماری a4m1 با 398 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را به خود اختصاص داد. درصد روغن دانه کدوی پوست کاغذی تحت تأثیر تیمار ها قرار نگرفت. ارزیابی نسبت برابری زمین نشان داد که سیستم های مخلوط تأخیری بر کشت خالص برتری داشتند و ترکیب تیماری a5m2 بیشترین نسبت برابری زمین (37/2) را به خود اختصاص داد. اثر ساده و متقابل کلیه فاکتور-های آزمایش بر زیست توده علف های هرز معنی دار بود (05/0?p). بطوریکه سیستم های کشت و کاربرد مالچ باعث کاهش زیست توده علف های هرز شدند. بیشترین و کمترین زیست توده علف های هرز به ترتیب با 196 و 128 گرم در مترمربع از ترکیب تیماری a3m2 و ترکیب تیماری a5m1 بدست آمد. به طور کلی، با توجه به تأثیر مثبت کشت مخلوط تأخیری به خصوص در شرایط دیم بر عملکرد و اجزای عملکرد نخود و همچنین بهبود خصوصیات کمی گیاه دارویی کدوی پوست کاغذی، می توان کشت مخلوط تأخیری را به عنوان راهکاری اکولوژیک جهت استفاده بهتر از منابع و همچنین دستیابی به عملکرد مطلوب مد نظر قرار داد.
مهدی جلودارپور علی مومن
پریودنتیت مهاجم موضعی بیماری پریودنتال مخربی است که دندان های مولر اول و انسیزورهای بالغین جوان را گرفتار می کند هدف از این مطالعه بررسی شیوع پریودنتیت مهاجم موضعی در دانش آموزان پسر دبیرستان های شهر یزد بوده است. در این مطالعه مقطعی یک روش تشخیصی دو مرحله ای به کار گرفته شد. که در ابتدا 1500 دانش آموز (18-14 ساله) از طریق ارزیابی عمق پروبینگ در اطراف دندان های انسیزور و مولر غربالگری شدند سپس موارد مثبت مشخصا توسط معاینه کامل کلینیکی شامل: عمق پروبینگ، پلاک ایندکس و بررسی وجود جرم تشخیص داده شدند. پریودنتیت مهاجم موضعی در میان دانش آموزان پسر وجود دارد شیوع کلی پریودنتیت مهاجم موضعی در پسران 06/1% بود. اختلاف آماری معنی داری بین گروه های سنی وجود ندارد. پریودنتیت مهاجم موضعی نوعی پریودنتیت با ظهور زودرس می باشد و شیوع آن در این مطالعه نیز، شیوعی نزدیک و در تایید نتایج جهانی بیماری داشته است. برای روشن شدن شیوع این بیماری در ایران انجام مطالعات بیشتر توصیه می شود.
علی مومن رامین خطیب سمنانی
مقدمه : از آنجا که عفونت محل زخم منجر به نارضایتی بیماران و کاهش قابل ملاحظه ای در کیفیت اعمال جراحی می گردد، کنترل آن از اهمیت بسزایی برخوردار است. با توجه به اهمیت این موضوع و لزوم شناسایی نقش عوامل موثر در بروز و پیشگیری از عفونت زخم پس از اعمال جراحی، در این مطالعه به بررسی میزان اثربخشی پروفیلاکسی آنتی بیوتیکی در پیشگیری از بروز عفونت زخم در بیماران تحت جراحی لاپاراسکوپیک کله سیستکتومی پرداختیم.مواد و روشها: در این مطالعه که از نوع کارآزمایی بالینی-تصادفی میباشد 70 نفر از بیماران تحت جراحی لاپاراسکوپیک کوله سیستکتومی در بیمارستانهای امیرالمومنین(ع)، میلاد و عرفان تهران طی سالهای 89-88 انتخاب شدند. بیماران در دو گروه قرار گرفتند. گروه اول (گروه مورد) در زمان 1 ساعت قبل از عمل جراحی بعنوان آنتی بیوتیک پروفیلاکتیک، سفازولین به میزان 1 گرم بصورت وریدی دریافت کردند و در گروه دیگر بعنوان گروه کنترل در همین زمان از پلاسبو استفاده شد. بیماران در دو گروه در زمان 1 هفته پس از جراحی توسط محقق مورد معاینه بالینی قرار گرفتند و میزان ابتلا به عفونت زخم در دو گروه بررسی و مورد مقایسه قرار گرفت.آنالیز داده ها توسط نرم افزار آماریspss 16 صورت گرفت. نتایج : پس از بررسی بیماران در زمان یک هفته پس از جراحی، در گروه دریافت کننده سفازولین عفونت محل زخم در 1 بیمار معادل 8/2% مشاهده شد که 37 ساله و دارای جنسیت مذکر بود. همچنین تمامی بیماران در گروه کنترل فاقد علایمی دال بر عفونت زخم بودند که اختلاف آماری معنی داری میان دو گروه در این زمینه وجود نداشت. (p>0.05) بحث: مصرف سفازولین تزریقی به میزان 1 گرم بعنوان آنتی بیوتیک پروفیلاکتیک در بیماران low risk تحت جراحی لاپاراسکوپیک کوله سیستکتومی فاقد نقش موثری بر کاهش میزان بروز عفونت زخم در مقایسه با گروه کنترل می باشد.
داریوش رحیمی علی مومن
چکیده ندارد.
مروا ربیعی علی مومن
چکیده ندارد.
حسین قاسم پور علیرضا نواب اعظم
چکیده ندارد.
سعید سیف منش علی مومن
چکیده ندارد.
سپیده زمانی علی مومن
چکیده ندارد.
سعیده عسکری علی مومن
چکیده ندارد.
فاتح انصاری محمدرضا امجدی
چکیده ندارد.
امیرارسلان فضیلت خو علی مومن
چکیده ندارد.
علیرضا ربیعی علی مومن
چکیده ندارد.
آزاده چیتگر علی مومن
چکیده ندارد.