در این تحقیق موضوع عبارتند از مطالعه جامعه شناختی نقش خانواده بر گرایش کجروی نوجوانان با تاکید بر دانش آموزان مقطع متوسطه مناطق فقیر نشین، مرکزی و مرفه نشین تهران که با استفاده از نظریات دورکیم، نظریه همنشینی(پیوند) افتراقی، نظریه های جامعه شناختی، نظریه های بی سازمانی اجتماعی، مرتن نظریه ساخت اجتماعی و آنومی، پارسونز کنش اجتماعی و آنومی فرموله شده و سپس هدف اصلی عبارت است از بررسی و شناخت نقش خانواده بر گرایش کجروی نوجوانان مورد بررسی قرار گرفته است. ضرورت انجام این تحقیق با توجه به شرایط دوره گذر و تحول اجتماعی بر همگان روشن است. در این تحقیق از پیمایشی همراه با سوالات لیکرت و فرمول آماری کمی نظیر جداول یک بعدی و دو بعدی و آزمون آماری رگرسیون چند متغیره بررسی شد. همچنین با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه 300 نفر برآورد شد و در سه منطقه فقیر نشین، مرکزی و مرفه نشین تهران با شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای جمع آوری شد. نتایج یافته ها حاکی از آن است که با افزایش سن و افزایش معدل درسی میزان کجروی کاسته می شود و نیز با افزایش میزان اهمیت به دوستان نیز گرایشات به کجروی در وی افزایش پیدا می کند. همچنین نوع منطقه محل سکونت بر گرایش به کجروی نوجوانان تاثیر گذار است و نوجوانان مناطق محروم گرایش بیشتری به کجروی دارند تا نوجوانان مناطق مرفه نشین و مرکزی که نشان دهنده این است که عدم فرهنگ مناسب زمینه ساز بستری برای گرایش به کجروی در نوجوانان است و نیز نقش اقتصاد خانواده در گرایش به کجروی رفتاری و اعتقادی موثر است بدین صورت که زمانی که سطح اقتصادی خانواده بالا باشد میزان گرایش به کجروی نیز در آنان بیشتر است؛ همچنین وقتی نقش فرد در خانواده بیشتر باشد گرایش به کجروی در او کمتر است، در واقع مسئولیت پذیری نوجوانان باعث دور بودن از گرایشات به کجروی می شود. اگر اهمیت خانواده به فرد بیشتر باشد گرایش وی به کجروی در او بیشتر است، به بیانی وابستگی فرد به خانواده ممکن است در او گرایش به کجروی را افزایش دهد و در آخر هر چقدر جایگاه رسانه در خانواده بیشتر باشد گرایش به کجروی در او بیشتر می شود.