در این مجموعه کوشش گردیده است، ریا و تزویرگری به عنوان یک سوء خلق ؛در گستره ی شعر وزین فارسی به کنکاش نهاده شود.زاویه ی دید شاعرانی وجدان مدار که در این خصوص به قلم فرسایی همّت گمارده اند، مورد بررسی و اسباب ریاکاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.علل مناعت طبع و روحیه ی ریاستیزانه ی شعرا جستجو گردیده و سعی شده محور اساسی این اظهارات ریاستیزانه در کلام ایشان یافت شود . در این راستا آشنایی با زندگی ،اوضاع واحوال سیاسی ،اجتماعی و مذهبی ،رابطه ی ایشان با حکّام وقت واشعار ایشان از مستندات لازم التوجه است.توجّه ویژه به اسلوب بیان(آرایه های ادبی، هجو، هزل وطنز)،با عنایت به سبک خاص هر شاعر از محورهای اصلی این تلاش بوده و برای حصول نتیجه ای مطلوب دیدی مقایسه ای نیز به موضوع شده است. آنچه مسلّم است اعتقادات مذهبی ،تربیت و مرام خانوادگی، بصیرت و برداشت شخص از زندگی محدوده ی ورود به قلمرو متعفن ریا را مرزبندی می کند و نحوه ی مواجهه با آن را تعیین می نماید.

هدف اصلی این پژوهش بررسی تأثیر حیات ذهنی شهر اردبیل بر شکل گیری روحیه فردگرایی شهروندان اردبیل است. در پردازش مبانی نظری نگارنده از نظریه های کنش وبر و پارسنز، نظریه فردی شدن اولریش بک و آلبرت شر استفاده و درنهایت نظریه کلان شهر و حیات ذهنی جورج زیمل به عنوان مبنای نظری کار در نظر گرفته شد. روش انجام پژوهش، پیمایشی با ابزار پرسشنامه است. جامعه آماری کلیه شهروندان 16 سال به بالای اردبیل است که به وسیله مراجعه به منازل شهروندان، داده ها گردآوری شده است. از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای و سهمیه ای استفاده شده و پس از بررسی اعتبار و روایی پرسشنامه، با روش پیمایشی اطلاعات لازم جمع آوری و مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. مهم ترین نتایج این پژوهش بر اساس نتایج پردازش داده های گردآوری شده نشان می دهد که بین متغیرهای حیات ذهنی شهر اردبیل با شاخص های (عقلانیت، حسابگری، خویشتن داری و رضایت از شهر) و شکل گیری روحیه فردگرایی شهروندان اردبیل رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین یافته های پژوهش بیانگر این است که بین متغیرهای شبکه روابط اجتماعی افراد، میزان خلوت شخصی افراد و شکل گیری روحیه فردگرایی شهروندان رابطه معنی داری وجود دارد.