ابزار geowepp تلفیقی از مدل wepp و gis است که برای تخمین فرسایش آبی و تاًثیر ارزیابی شیوه های مدیریتی در حوزه آبخیز توسعه یافته است. آگاهی از میزان رسوب و فرسایش خاک در نقاط مختلف حوزه-های آبخیز، امکان شناسایی مناطق بحرانی را جهت انجام برنامه های مدیریتی و حفاظتی فراهم می نماید. هدف از پژوهش حاضر، تعیین تاثیرات تغییر کاربری اراضی روی تولید رواناب و رسوب با کمک ابزار geowepp در حوزه آبخیز لیقوان چای با مساحت 7186/06هکتار واقع در استان آذربایجان شرقی می باشد. اطلاعات مورد نیاز برای اجرای مدل wepp، شامل مدل رقومی ارتفاع ، نقشه بافت و نوع خاک منطقه، نقشه کاربری اراضی/ پوشش اراضی می باشد که پس از تهیه نقشه ها و فایل های مورد نیاز، مدل wepp از طریق نرم افزار geowepp اجرا شد. در این پژوهش داده های دبی و رسوب با داده های مشاهده ای ایستگاه های هیدرومتری و رسوب سنجی لیقوان مقایسه شد و مناسب ترین روش اعتبارسنجی از بین روش های برون یابی، روش منحنی سنجه رسوب دو خطی تشخیص داده شد. سپس سه سناریوی: 1) کاربری فعلی، 2) تغییر دامنه های حساس به فرسایش و رسوب به کاربری کشت یونجه و 3) استفاده از کاربری گراسلند با قابلیت چرا پیشنهاد گردید.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

تاج خروس وحشی، تاتوره و یونجه زرد جزء علفهای هرز به شمار می روند که یونجه زرد و تاتوره دارای خواص دارویی بوده و یونجه زرد یک گیاه مرتعی نیز به شمار می رود و هر سه دارای دانه های در حال خواب هستند. خواب دانه در مبارزه با علفهای هرز و کشت گیاهان مرتعی مشکلاتی را فراهم می کند که پژوهش حاضر سعی در یافتن روشهای موثر در شکستن خواب دانه ها و تحریک جوانه زنی آنها دارد. در این مطالعه، تیمارهای زیر بررسی شده اند: تیمارهای خراشدهی با اسیدسولفوریک 98 درصد و 70 درصد، کاغذ سنباده، برش با اسکالپل، سوراخ کردن با سوزن، سابیدن بین دو سنگ مرمر، آب جوش خیساندن دانه ها در غلظتهای مختلف نیترات پتاسیم، اسید جیبرلیک ، اتانول، متانول، استون، پراکسید هیدروژن، ازاید سدیم، آبشویی، قرار دادن در آب رادک ، کشت جنین، چینه سرمایی، چینه سرمایی همراه با اسیدسولفوریک 98 درصد، اثر اتیلن. در مورد تاج خروس وحشی اکثر تیمارها موثر بودند، تیمارهای چینه سرمایی به مدت 34 روز در 2 درجه سانتی گراد، خراش دهی با کاغذ سنباده، خیساندن به مدت 24 ساعت در غلظتهای 0/01 و 0/001 مول ازاید سدیم، تیمار با غلظتهای مختلف پراکسید هیدروژن، اتانول و استون، اسیدسولفوریک 70 درصد به مدت 2 و 10 دقیقه و اتیلن بسیار موثر بودند. در مورد یونجه زرد، تیمارهای اسیدسولفوریک 98 درصد به مدت 30 دقیقه، چینه سرمایی همراه با اسیدسولفوریک غلیظ به مدت 15 و 20 و 30 دقیقه و خراشیدگی با اسکالپل موثرترین تیمارها بودند(100 درصد جوانه زنی). تیمارهای 10 و 15 دقیقه در اسیدسولفوریک 98 درصد، چینه سرمایی همراه با 5 و 10 دقیقه در اسیدسولفوریک 98 درصد، خراشیدگی با کاغذ سنباده و سنگ مرمر نیز موثر بودند. در مورد تاتوره، آزمایشات در دو شرایط دمای ثابت 25 درجه سانتی گراد و تاریکی، دمای متناوب 30 درجه، 20 درجه و نور انجام شده است . در دمای متناوب تنها تیمارهای کشت جنین و اسکالپل موثر بودند و تیمار کشت جنین باعث صد در صد جوانه زنی شد. در شرایط دمای ثابت ، تیمارهای 0/1 مول آزاید سدیم و 400ppm اسیدجیبرلیک نیز موثر بودند. تیمار کشت جنین 53 درصد جوانه زنی را باعث شده بود و در مجموع دمای متناوب موثرتر از دمای ثابت بود.

این تحقیق با هدف بررسی پوشش گیاهی، خاک و ظرفیت از دیدگاه مرتع در قسمتی از دره شهدا ارومیه بنام نژدره صورت گرفت . نژدره یکی از دره های فرعی دره شهدا با وسعت بیش از 700 هکتار، با طول جغرافیایی 45 درجه و 50 دقیقه و 40 ثانیه و 45 درجه و 10 دقیقه و 40 ثانیه و عرض جغرافیایی 37 درجه و 15 دقیقه و 30 ثانیه و 37 درجه و 16 دقیقه و 50 ثانیه، با ارتفاع متوسط 1800 متر از سطح دریا و با میانگین بارندگی سالانه 475 میلیمتر می باشد. در این تحقیق با استفاده از معیار چهره شناختی (فیزیونومیک) ده تیپ گیاهی مشخص شد. سپس در هر تیپ با استفاده از طرح سیستماتیکی - تصادفی از پوشش گیاهی نمونه برداری گردید. همچنین در هر تیپ سه نمونه خاک سطحی جهت تعیین عمق، ساختمان، بافت ، رنگ و ph برداشت شد و در نهایت با بررسی پوشش گیاهی در بهار، تابستان، و پاییز، گرایش و وضعیت تیپ ها از دید مرتعی تعیین و با دخالت دادن میانگین میزان بارندگی سالانه، ظرفیت تیپ ها برآورد گردید. نتایج حاصله به تفکیک به قرار زیر هستند: پوشش گیاهی: در ترکیب گونه ای نژدره، 51 خانواده گیاهی با غالبیت خانواده کاسنی (12 درصد) و سپس خانواده های گندمیان و چلیپاییان مشخص گردید. در طیف زیستی فانروفیت ها 8/3 درصد، کامه فیت ها 5/5 درصد، همی کریپتوفیت ها 53/1 درصد و کریپتوفیت ها 13/1 درصد ترکیب گیاهی نژدره را تشکیل می دهند. غالبیت شکل زیستی تروفیت ها، همی کریپتوفیت و کریپتوفیت نشانگر اقلیم استپی سرد در مکان مطالعاتی است . همچنین کلاسهای فرکانس گیاهان نشان می دهند که تمام تیپ ها دارای ترکیب غیریکنواخت هستند. خاک : عمق سطحی از حداقل 24 سانتیمتر در دامنه های صخره ای تا بیش از 96 سانتیمتر در کف دره می باشد. ساختمان خاک عموما دانه ای است ph خاک بعلت وجود لایه های سنگ آهکی و دولومیتی قلیایی بوده و بین 7/5 - 8/5 متغیر است . بافت خاک عموما لومی و بندرت رسی است . رنگ خاک نیز از قهوه ای قرمز و قهوه ای زرد تا قهوه ای تیره متغیر است . از لحاظ مرتع: چرای سنگین و حضور برخی از گیاهان مهاجم در تعدادی از تیپ ها و از طرف دیگر فرسایش خاک و عاری شدن سطح خاک از پوشش گیاهی، سبب گردیده که تمام تیپ ها دارای گرایش منفی باشند. برآورد ظرفیت از طریق تعیین وضعیت مرتع و رابطه آن با بارندگی (بعلت عدم امکانات قرق و چرای دایم دامهای محلی) صورت گرفت و در این برآورد متوسط بارندگی ده سال متوالی لحاظ گردید. در مجموع برای مکان مطالعاتی ظرفیت 3450 واحد دامی در ماه برآورد شد. همچنین نقشه های پوشش گیاهی، هیپسومتریک ، طبقات شیب ، جهت های جغرافیایی و تیپ های گیاهی نیز تهیه و ترسیم شدند.

تحقیق حاضر مطالعه شیمیوتاکسونومی در گیاه چای می باشد که در آن همزمان چند ویژگی مورفولوژی، خصوصیات شیمیایی(از قبیل پروتئین کل، فنل کل، ...) الکتروفورز پروتئین های ذخیره ای بذر، الکتروفورز پروتئین های محلول برگ و یک سیستم آنزیمی (استراز، ‏‎est‎‏) بررسی شد. سپس با استفاده از روش های آماری چند متغیره از قبیل تجزیه خوشه ای، ارقام مورد مطالعه، مورد مقایسه قرار گرفتند. در بررسی بیوشیمیایی انجام شده درصد پروتئین کل به روش کجلدال، پروتئین محلول به روش لوری و فنل کل به روش کلریمتری (رنگ سنجی) اندازه گیری شدند. بیشترین درصد پروتئین کل با 39/26 درصد در رقم 20 و کمترین میزان آن با 23/18 درصد در رقم 100 ملاحظه شد. از لحاظ محتوای فنلی بیشترین مقدار با 74/29 درصد و رقم 19 و کمترین میزان آن با 2/9 درصد در قم 275 ‏‎b‎‏ مشاهده شد. کلاستربندی ارقام چای براساس هرکدام از ویژگی های پروتئین های ذخیره ای بذر، پروتئین های محلول برگ و آنزیم استراز به طور جداگانه صورت گرفت و در نهایت خوشه بندی ارقام برحسب 47 مارکر (19 باند پروتئینی بذر + 12 باند پروتئینی برگ + 16 باند ایزوزیمی) با استفاده از ضریب جفت و جور شدن ساده ‏‎(simple matching)‎‏ و به روش ‏‎upgma‎ انجام شد. ارقام در فاصله 1/0 تا 5/0 خوشه بندی شدند و میانگین فاصله ژنتیکی آنها 316/0 برآورد شد. برش دندروگرام از نقطه ای نزدیک به میانگین، ارقام را به سه کلاس گروه بندی می نماید. کلاس 1: ارقام ‏‎dn‎‏، 5/62 ، 275 ‏‎b‎‏، 11 و 24 کلاس 2: ارقام 10، 14، 19، 20 و 31 و کلاس 3: ارقام 28 و کلون 100.با توجه به منشا جغرافیایی و خصوصیات مورفولوژیک و زراعی متفاوت ارقام سریلانکایی ‏‎(b275 , 62/5 ,dn)‎‏ قرار گرفتن آنها در یک کلاستر قابل انتظار است. درخصوص ارقام انتخابی نیز قرار گرفتن ارقام در یک کلاس حاکی از تشابه آنها و کم بودن فاصله ژنتیکی شان است (همگی هیبرید تیپ چینی هستند) البته در درون این کلاس هم تنوع ژنتیکی واضحی وجود دارد به طوریکه بعضی از ارقام با فواصل ژنتیکی کمتر و بعضی از ارقام در فواصل بالاتر به سایرین پیوسته اند.