مقدمه: التهاب پریودنتال (پریودنتیت) یکی از شایع ترین بیماری های عفونی در جهان به شمار می آید. این بیماری التهابی موجب تخریب بافت های نگهدارنده دندان و متعاقب آن لق شدن و از دست رفتن دندان ها می گردد. فرآورده های آماسی آن می توانند منجر به تاثیرات سیستمیک در جریان خون محیطی گردند. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط هماتوکریت و ایندکس های گلبول های قرمز خون با پارامترهای پریودنتال در بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن ژنرالیزه می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه 40 بیمار مبتلا به پریودنتیت مزمن که نیاز مند جراحی فلپ پریودنتال بودند، به عنوان گروه مورد انتخاب شدند. برای گروه شاهد نیز 40بیمار با شرایط سنی و جنسی مشابه که از لحاظ پریودنتالی سالم بودند انتخاب گردیدند . فاکتورهای خونی اندازه گیری شده به همراه پارامترهای پریودنتالی بیماران در هر دو گروه به منظور تعیین ارتباط بین هماتوکریت وایندکس های گلبولهای قرمز خون با بیماری پریودنتال مورد ارزیابی و تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: همه متغیرهای پریودنتال در گروه آزمایش به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود . میانگین متغیرهای rbc و hgb و mchc و mcv به طور معنی داری در گروه کنترل بیشتر از گروه آزمایش بود در حالیکه متغیرهای hct و mch در دو گروه تفاوت آماری معنی داری نداشت . هم چنین بین هیچ کدام از شاخص های خونی با شاخص های پریودنتال ارتباط معنی داری پیدا نشد . بحث : میزان گلبول های قرمز و هموگلوبین در این مطالعه در گروه آزمایش به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود که این یافته مطابق با نتایج مطالعات قبلی است . اندیکس های گلبول های قرمز در گروه آزمایش و کنترل تفاوت قابل ملاحظه ای نداشتند بجز mcv که در گروه آزمایش بیشتر از گروه کنترل بود و به همین دلیل علی رغم پایین تر بودن میزان گلبول های قرمز در گروه آزمایش هماتوکریت در دو گروه تفاوت چندانی نداشت . به نظر می رسد که پیدا نشدن ارتباط بین شاخص های خونی و پریودنتال به کمتر بودن تعداد نمونه های مبتلا به پریودنتیت شدید مربوط می شود . نتیجه گیری: بیماری پریودنتیت نیز مانند سایر شرایط التهابی می تواند آنمی ایجاد کند این آنمی از نوع نرموکروم – نرموسیتیک است . البته این آنمی در مقایسه با سایر آنمی های بیماری های مزمن مثل آنمی ناشی از آرتریت روماتوئید بسیار خفیف تر است .

مقدمه:بیماری پریودنتال یک عفونت مزمن لثه است که در بافت های احاطه کننده دندان ایجاد و باعث از دست رفتن دندان می شود. بعلاوه این بیماری می تواند سبب تغییر در فیزیولوژی سیستمیک شود .فردی با التهاب مزمن، مستعد پیشرفت وسیع تخریب بافت و کاهش ظرفیت ترمیم بافتی می باشد. مطالعات مختلف ارتباط بین پریودنتیت ، هایپرلیپیدمی c-reactive protein, و fasting blood sugarرا نشان داده است. این مطالعه با هدف تأثیر درمان کامل پریودنتال بر فاکتورهای خونی ذکر شده در بیماران مبتلا به پریودنتیت شدید انجام شده است. روش کار:تعداد 28 بیمار مبتلا به severe periodontitis که جهت درمان به بخش پریودانتیکس دانشکده دندانپزشکی مراجعه نموده بودند انتخاب شدند . بعد از گرفتن رضایت نامه آگاهانه ، ابتدا آزمایش خون اولیه از آنان به عمل آمد و فاکتورهای خونی تری گلیسرید، کلسترول ، c-reactive protein و لیپوپروتئین های سرم :low density lipoproteinو high density lipoproeinاندازه گیری شدند. درمان کامل پریودنتال شامل scaling and rootplanning و جراحی پریودنتال برای تمام بیماران انجام شد و پس از معاینه دقیق از درمان آن ها اطمینان حاصل شد و سپس مورد درمان نگهدارنده پریودونتال قرار گرفتند و بعد از 3 ماه از اتمام درمان مجدداً آزمایش خون انجام شد(کلیه آزمایش ها در یک آزمایشگاه صورت گرفت). نتایج: در این مطالعه از آزمونهای ویلکاکسون و تی زوجی برای این فرضیات که آیا اندکسهای مورد مطالعه در قبل و بعد درمان تفاوت دارند یاخیر، استفاده شده و مشخص شد که تمامی مقادیر مورد بررسی پس از درمان کامل پریودنتال بهبود یافتند اما تنها در مورد کلسترول تام و crp کاهش از لحاظ آماری معنی دار بود. ( 05/0 (p < نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که درمان کامل پریودنتال باعث کاهش معنی دار میزان کلسترول و crp می شود. تحقیقات بیشتر با حجم نمونه ی بالاتر می تواند در شناسایی هر چه بهتر این روند کمک کننده باشد.