به منظور بررسی اثرات تغذیه ی سه سطح 60، 120، و 180میلی گرم در کیلوگرم جیره از داروی متی-مازول بر عملکرد رشد، تولید مثل و سیستم ایمنی نیمچه های تخمگذار در دو دوره 12 تا 21 و یا 15 تا 21 هفتگی، 112 نیمچه تخم گذار سویه ی hy line w-36 در آزمایشی بصورت فاکتوریل 3×2 بر پایه ی طرح کاملا تصادفی استفاده شد. هر تیمار دارای 4 تکرار بود. مصرف 60 میلی گرم در کیلوگرم متی مازول باعث افزایش مصرف روزانه خوراک نسبت به دیگر تیمارها بین سنین 15 تا 18 هفتگی شد. تفاوت معنی داری بین سطوح مختلف متی مازول و شاهد در وزن بدن مشاهده نشد. برخلاف طحال، وزن کبد، و وزن نسبی چربی حفره بطنی و دستگاه گوارش با افزایش دز متی مازول افزایش یافت. اندام های تولید مثلی نیز تحت تاثیر تیمار قرار گرفتند. وزن تخمدان، اویداکت و استروما و تعداد فولیکول های بزرگ و کوچک کاهش یافت. 120میلی گرم دارای بالاترین و 180 میلی گرم دارای پایین ترین وزن f1 بودند(0001/0> p ). همچنین در دوره ی آزمایشی اول وزن f1 افزایش، و در دوره ی دوم آزمایشی وزن آن کاهش یافت (01/0 > p ). سن در اولین تخمگذاری با مصرف 180 میلی گرم در کیلوگرم متی مازول در مقایسه با سایر تیمارهاافزایش یافت (05/0 > p ). گرچه 60 میلی گرم متی مازول باعث کاهش سن اولین تخمگذاری شد، اما از نظر آماری معنی دار نبود. گروه مصرف کننده ی 180 میلی گرم متی مازول دارای درصد تولید تخم مرغ پایین تری نسبت به سایر تیمارها در هفته های 20 و 21 بودند. غلظت t3 و t4 با افزایش دز دارو کاهش یافت (0001/0 > p ). با وجود اینکه متی مازول اثری بر درصد گلبول های سفید خون نداشت، اما میزان تولید آنتی بادی علیه برونشیت را در گروه مصرف کننده 60 میلی گرم متی مازول کاهش داد. در کل می توان گفت که متی مازول با افزایش وزن f1 باعث بهبود عملکرد تولید مثلی می شود.