نام پژوهشگر: محمدتقی زعفرانی

مطالعه سینتیک تخریب التراسونیکی رودامین 6g در حضور آب اکسیژنه و اکسید فلزات
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تبریز - دانشکده شیمی 1387
  نسرین پیکی نژاد   محمدتقی تقی زاده

پساب اغلب واحدهای رنگرزی و نساجی حاوی مقادیر قابل توجهی از ترکیبات آلی و سمی هستند. از جمله این ترکیبات مواد رنگی می باشند. رودامین 6g که یکی از رنگهای مورد استفاده در صنایع است، به وسیله فرایندهای اکسایش التراسونیکی، فتوکاتالیزوری شیمیایی و... قابل تجزیه می باشد. دراین کار پژوهشی پارامترهایی نظیر غلظت اولیه رودامین 6g، غلظت آب اکسیژنه، کاتالیزورهای اکسید فلزات، دما و التراسوند در تجزیه و واکنش تخریب رودامین 6g مورد بررسی قرار گرفت. از بررسی واکنش تخریب در غلظتهای متفاوت رودامین 6g، آب اکسیژنه و مقادیر متفاوت آلومینیوم اکسید و اکسید آهن درجه واکنش نسبت به هر کدام از واکنش دهنده ها تعیین شده است. از بررسی واکنش تخریب در دماهای متفاوت در محدوده دمای 20 الی 40 درجه سانتیگراد و با استفاده از رابطه آرنیوس انرژی فعالسازی محاسبه شده است. مقادیر انرژی فعالسازی محاسبه شده به ترتیب برای تخریب رودامین 6g در حضور آب اکسیژنه، در حضور آب اکسیژنه-اکسید آلومینیوم و در حضور آب اکسیژنه-اکسید آهن عبارتند از 38/55، 80/46 و 90/45 کیلو ژول بر مول. در قسمت بعدی پایاننامه، تخریب التراسونیکی رودامین 6g در توانهای متفاوت بین 160 الی 400 وات در حضور آب اکسیژنه و اکسید فلزات آلومینیوم و آهن بررسی شد. بررسی نتایج نشان می دهد که هر چه شدت امواج التراسوند بیشتر باشد، سرعت تخریب نیز افزایش می یابد. زیرا با افزایش توان التراسوند، فرایند حفره سازی و انهدام حبابها با شدت بیشتری صورت می گیرد و در نتیجه رادیکالهای) (oh0 و) (o0 که عامل اصلی تخریب هستند به راحتی تامین می شوند.

اثر دما? غلظت، توان صوت دهی و پایدارکننده ویتامین c در تخریب التراسونیکی محلول کربوکسی متیل سلولز ( cmc )
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تبریز - دانشکده شیمی 1388
  هلن راد   محمدتقی تقی زاده

هدف از این کار مطالعه اثر غلظت محلول پلیمری، توان صوت دهی، دما، حجم و نیز پایدار کننده ویتامین c روی تخریب کربوکسی متیل سلولز می باشد. ثابت سرعت تخریب، k با استفاده از یک مدل سینتیکی که بر پایه این واقعیت استوار است که غلظت مولی محلول پلیمر اولیه با گذشت زمان فرایند افزایش می یابد تعیین شده است. نتایج نشان می دهد که با افزایش غلظت محلول یا دما، ثابت سرعت واکنش تخریب کاهش و با افزایش در توان صوت دهی، میزان تخریب افزایش پیدا می کند. تغییرات توزیع وزن مولکولی (mwds) نسبت به زمان، برای نمونه های تخریب شده، بوسیله کروماتوگرافی ژل تراوا (gpc) تعیین شده است.