پژوهش حاضر با هدف بررسی خودرو نوشته های شهرهای تهران و اردبیل صورت گرفته است. با این که خودرو نوشته ها قابلیت این را دارند که بتوانند موضوعی برای مطالعه در علوم مختلف قرار گیرند، تاکنون مطالعه ای جامع و علمی در ایران در خصوص خودرو نوشته ها صورت نگرفته است و فعالیت های انجام شده در این ارتباط تنها محدود به جمع آوری و دسته بندی نوشته ها شده است. در این پژوهش به این پدیده از دیدگاه علم زبان شناسی نگریسته شده است. مسائلی که در این تحقیق مورد توجه قرار گرفته اند عبارتند از: بررسی نوع نماد های به کار رفته در خودرو نوشته ها، بررسی نوع خطوط به کار رفته در خودرو نوشته های این دو شهر، مضامین مختلف خودرو نوشته ها، بررسی تاثیر نوع خودرو بر نوشته ها، بررسی گرایش خودرو نوشته ها به لحاظ هویتی و مطالعه گرایش خودرو نوشته های دارای مضمون اسم خاص به جنسیت خاص. نتایج مطالعات انجام شده بر روی ده هزار خودرو نوشته جمع آوری شده از شهر های تهران و اردبیل نشان می دهد که خودرو نوشته های این دو شهر بیشتر از نماد زبانی بهره برده اند و به لحاظ خط بیشتر از خط فارسی برای نگارش استفاده شده است. در هردو شهر، نوع خودرو بر مضمون خودرو نوشته ها تاثیر دارد و به لحاظ مضمون بیشترین گرایش خودرو نوشته ها به مضمون مذهبی می باشد. در هر دو شهر مورد مطالعه به لحاظ هویتی خودرو نوشته ها بیشتر به سمت هویت ملی – اسلامی گرایش دارند. در مورد گرایش جنسیتی اسم های خاص در هر دو شهر تهران و اردبیل گرایش به سمت جنسیت مذکر می باشد.

چکیده بیماری های قلبی و عروقی به عنوان بحران های فراموش شده از سوی رسانه ها، در کنار حوادث، از اصلی ترین علل مرگ و میر در دنیا هستند که هزینه های جانی، روانی و مالی زیادی را به جامعه تحمیل می کند. بنابراین موضوع سلامت و بیماری ها در رسانه به عنوان شاخه ای از ارتباطات سلامت، در حوزه هایی مثل ارتباطات بحران و ارتباطات توسعه نیز دارای زمینه است. در این تحقیق، نحوه انعکاس اخبار مربوط به بیماری های قلبی و عروقی در سال 1390 در مطبوعات سراسری ایران به شیوه تحلیل محتوا مورد بررسی قرار گرفته است و داده های آن با نرم افزار اس.پی.اس.اس تحلیل شده اند. مهمترین نتایج تحقیق نشان می دهد که مطبوعات سراسری در صفحات داخلی، با حجم خیلی کم، به سبک خبر و ارزش خبری برجسته شده «برخورد،اختلاف و تازگی رویداد» در تیتر و لید، بدون تیتر در صفحه اول، با رویکرد خبری اطلاع رسانی و غیرانتقادی، به صورت غیرمناسبتی، با رویکرد پیشگیری نسبت به درمان پذیری بیماری ها چاپ شده اند. واژه های کلیدی: بیماری های قلبی و عروقی، ارتباطات سلامت، ارتباطات بحران، مطبوعات سراسری

این پژوهش با هدف بررسی و مقایسه اثربخشی آموزش راهبردهای مسأله گشایی و مهارت های ارتباطی بر تمایز یافتگی خود، ابراز وجود، راهبردهای مسأله گشایی و مولفه های مهارت های ارتباطی در زوج های مراجعه کننده برای عقد دائم به دفاتر ثبت ازدواج شهرستان مسجد سلیمان انجام گرفت. در این پژوهش 8 زوج ( جمعاً 16 زن و مرد ) با روش نمونه گیری داوطلب – هدفمند و بر اساس ملاک های ورود و خروج انتخاب شدند. طرح تحقیق از نوع طرح تجربی تک موردی از نوع خط پایه چند گانه بوده است. صورت جلسه های آموزشی راهبردهای مسأله گشایی و مهارت های ارتباطی در 10 جلسه به زوج ها آموزش داده شد و زوج ها به پرسش نامه راهبردهای مسأله گشایی، مهارت های ارتباطی، تمایز یافتگی و ابراز وجود در سه مرحله خط پایه، آموزش و پی گیری دو ماهه پاسخ دادند. داده ها به روش ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا (rci) و فرمول درصد بهبودی تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که آموزش راهبردهای مساله گشایی باعث افزایش کلی تمایزیافتگی خود با %61/26، ابراز وجود با 48/30 و مهارت های مساله گشایی با 72/30 در مرحله بعد از آموزش در زوج ها شده است، که این درصدها در مرحله پی گیری تا حدودی کاهش یافته است. همچنین شاخص های تغییر پایا هر یک از چهار زوج در این آموزش نشان از تاثیر راهبردهای مساله گشایی بر متغیرهای وابسته است.یافته های مربوط به آموزش مهارت های ارتباطی نشان می دهند که این نوع آموزش باعث افزایش کلی متغیرهای تمایز یافتگی خود با %43/26، ابراز وجود با %75/32 و ارتباط سازنده متقابل با %14/29 و کاهش مولفه ارتباط اجتنابی متقابل با %46/28 در مرحله بعد از آموزش در چهار زوج شده است. شاخص های تغییر پایا هم حاکی از معنادار بودن تغییر و افزایش ایجاد شده در متغیرهای وابسته هستند اما این نوع آموزش در کاهش مولفه ارتباط توقع کناره گیر از مهارت های ارتباطی موثر نمی باشد (%92/24).

این پژوهش به منظور مقایسه تاثیر آموزش به زبان رسمی (فارسی) و زبان ترکیبی (ترکی – فارسی)، درس علوم بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر سال دوم ابتدایی منطقه ی دو زبانه شهرستان گرمی انجام گریده است و سوال آن نیز به این شکل تدوین گردید: آموزش به زبان رسمی و زبان ترکیبی چه تاثیری بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر سال دوم ابتدایی دارد. در این پژوهش که در شهرستان گرمی انجام گردیده است جامعه آماری مشتمل بر کلیه دانش آموزان پسر کلاس دوم ابتدایی شهرستان گرمی بود. بدین منظور با روش نمونه گیری تصادفی دو کلاس انتخاب شدند. تعداد نمونه 50 نفر بود. که در دو کلاس 25 نفره قرار گرفتند. ابزار به کار برده شده پرشسنامه محقق ساخته بود که پایایی آن 82/0 بدست آمد که این عدد درجه ثبات آن را نشان می دهد همچنین ابزار به کار برده شده دارای اعتبار محتوایی بود. این پژوهش به شیوه ی شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با دو گروه آزمایش و کنترل انجام گردید. قبل از تدریس پیش آزمون از دو کلاس گرفته شد و پس از آموزش، یکی به زبان رسمی و دیگری به زبان ترکیبی، پس آزمون نیز به طور همزمان از دو کلاس گرفته شد. با مقایسه میانگین گروهها معلوم شدکه نمرات گروه آزمایش (روش آموزش ترکیبی) نسبت به روش رسمی در پس آزمون 1.98 نمره در درس علوم تفاوت دارد و بیشتر است که این تفاوت در سطح 1% معنی دار است یعنی آموزش ترکیبی موجب شده است که نمرات درس علوم افزایش بیشتری نسبت به آموزش رسمی داشته باشد. واژگان کلیدی: زبان رسمی – آموزش به شیوه زبان ترکیبی – دو زبانه-پیشرفت تحصیلی