شوقی ومطران آثار جاودانی در ادبیات عربی باقی گذاشتند. شهرت آن ها آفاق کشور های عربی را در نور دید وبه کشور های دیگر رسید چنان که شوقی به "امیر الشعراء" ومطران به "شاعر الأقطار العربیه" (شاعر سرزمین های عربی) ملقب شدند. این رساله در پی بررسی مقایسه ای اشعار این دو شاعر جهت روشن نمودن ابعاد نوآوری در شعر آن هاست، در عین حال میزان همگامی دو شاعر را با مسائل روز آنها بررسی می کند چه، این دو شاعر هم عصر بوده ودر یک کشور نیز (مصر) زندگی می کردند، همچنان که هر دو چند سالی را در فرانسه به سر برده و از ادبیات اروپایی بهره بردند. در این رساله علاوه بر بعضی موضوع های مشترک در شعر آن ها، قالب و سبک شعری دو شاعر را نیز بررسی کرده ایم تا در خلال آن، به میزان موفقیت دو شاعر در نوآوری وخلاقیت یا پای بندی آن ها به تقلید از گذشتگان پی ببریم و موضوعات و قالب شعری دو شاعر را با یکدیگر مقایسه کنیم. این رساله مبتنی بر شیوه توصیفی ـ تحلیلی در حوزه آثار شعری دو شاعر تدوین شده است انجام این مقایسه سوالاتی را به همراه دارد که در صدد یافتن پاسخ آن ها هستیم، مهم ترین آن ها عبارتند از: برخی از نتایج حاصل از این پژوهش عبارت است از: ـ شوقی در جنبش احیاء نقش مهمی دارد، همچنان که در نوآوری نیز گام های مهمی برداشته مانند شعر نمایشی و ابداع اوزان عروضی جدید. مطران نیز در عین حال که به ارتقاء سطح شعر می اندیشد نقش اساسی در نوآوری دارد مانند شعر داستانی و انتقال از یک وزن عروضی به وزن دیگر در یک شعر که زمینه ای است برای رهایی از قید وزن و قافیه. ـ شوقی در حمایت جدی از جنبش های سیاسی ـ اجتماعی زمان خود گاه از استواری کافی برخوردار نیست و اگر با آن ها همراهی کند تنها نقش یک اندرزگو دارد در حالی که مطران نه تنها در حمایت وهمراهی این جنبش ها رادمردی به خرج داده بلکه با نقش روشنگرانه ای که دارد نوعی رهبری را در این زمینه به عهده گرفته است. _ با آن که شوقی ومطران هر دو به ضرورت رعایت وحدت عضوی یا اندام وارگی در شعر پی برده بودند اما شعر شوقی عاری از این ویژگی است، در حالی که این ویژگی در شعر مطران که بیانگر نوآوری او در شعر است به بهترین وجه رعایت شده است.