هدف این تحقیق تحلیل استشهاد در پایان نامه های دانشجویان ایرانی به عنوان محققین غیرمتخصص و بررسی عناصر بلاغی بکار گرفته شده در استشهاد در دو فصل ابتدایی پایان نامه ها (مقدمه و تاریخچه تحقیق) به عنوان فصول مهم از نظر گستردگی ارجاع به تحقیقات مرتبط در گذشته، می باشد. اهمیت این تحقیق به نقش استشهاد به عنوان یک ویژگی مهم در نگارش دانشگاهی، و گسترش رو به رشد تحلیل گفتمان بر روی ژانرهای نوشته شده توسط دانشجویان در سالهای اخیر، و همچنین عدم توجه کافی به پایان نامه های کارشناسی ارشد در مقایسه با تز دکترا مربوط می شود. تحقیق حاضر به مطالعه ی مجموعه ای از پایان نامه های کارشناسی ارشد رشته آموزش زبان انگلیسی در یکی از دانشگاههای ایران به منظور بررسی و مقایسه عناصر بلاغی بکار گرفته شده در استشهاد می پردازد. یافته های این تحقیق حاکی از مشاهده شباهتها در استراتژی های بکار رفته در استشهاد توسط محققین دانشجو و محققیق متخصص در حوزه تحصیلی مرتبط (زبانشناسی کاربردی)، از قبیل الویت دهی به ارجاع درون متنی، تخصیص موقعیت فاعلی به محقق مرجع، تلخیص/ تفسیر، و افعال گزارشی بیانی، می باشد. اما از طرفی یافته های تحقیق حاضر، همچنین گواه بر وجود پاره ای تفاوت ها بین استراتژی های بکار رفته از جمله نسبت ارجاع درون متنی و خارج متنی؛ نسبت موقعیتهای دستوری برای محقق مرجع، و شیوه بکارگیری متون محققان در متن، توسط هر یک از دانشجویان در پایان نامه ها می باشد. مهم ترین نتیجه حاصل از این تحقیق به شرح زیر می باشد: در مراحل بکارگیری استشهاد، نزدیکترین و سودمندترین الگو، برای محققین غیر متخصص پایان نامه ها، مقاله های تحقیقاتی می باشند. به عبارت دیگر، محققینی که در حوزه های تحصیلی مرتبط مشغول به فعالیت هستند، علی رغم تفاوتهای فرهنگی و ملیتی، از اصول و قوانین مشابهی در انتقال دانش و گزارش مطالعات انجام شده، پیروی می کنند (هایلند،1999). بنابراین با توجه به اهمیت استشهاد در مقالات و پایان نامه های دانشگاهی، تاکید تحقیق حاضر بر توجه و اهمیت بیشتر به استشهاد و آموزش استراتژی های مربوط به آن به دانشجویان در دوره های آموزشی انگلیسی برای اهداف ویژه می باشد.