" سنتز نانو کمپلکس باز شیف یورانیل و سنتز و شناسایی و مطالعات سینتیکی کمپلکسهای باز شیف saloph-type " در این پایان نامه تعدادی از لیگاندهای باز شیف چهار دندانه بوسیله واکنش بین 2-آمینو بنزیل آمین با سالیسیل آلدهید و مشتقات آن (5-کلرو، 5-برمو، 5-متوکسی، 4-متوکسی، 3-متوکسی) در نسبت مولی 2:1 در متانول تهیه شدند. همچنین کمپلکسهای آنها در نسبت مولی 1:1 از باز شیف و نمک فلزی در متانول سنتز شدند. بازهای شیف و دیگر کمپلکسهای آنها بوسیله ی روشهای1hnmr, ir وc.h.n شناسایی شدند. بعضی از کمپلکسها بوسیله روش آنالیز گرمایی نیز بررسی شدند و یکی از کمپلکسها توسط روش کریستالوگرافی شناسایی شد. همچنین ما از یک کمپلکس سایز نانو سنتز کردیم. مطالعات سینتیکی برای تجزیه گرمایی و مطالعه واکنش بین تری بوتیل فسفین به عنوان donor با کممپلکسها به عنوان acceptor ، از نظر اسپکتروفتومتری انجام شدند. سرعت واکنش تری بوتیل فسفین با کمپلکسها روند زیر را نشان میدهد : [uo2(5-brsalbz)] > [uo2(5-clsalbz)] > [uo2(5-meosalbz)] [uo2(5-meosalbz)] > [uo2(4-meosalbz)] > [uo2(3-meosalbz)] [uo2(5-clsalbz)] > [uo2(salbz)] > [uo2(5-meosalbz)] فعالیت بیولوژیکی تعدادی از این کمپلکسها بررسی شد و نشان داد که کمپلکس [uo2(5-clsalbz)(meoh)] خاصیت ضد سرطانی از خود نشان میدهد. خواص الکتروشیمیایی کمپلکسهای u(vi) نیز بررسی شد. ولتامتری چرخه ای برای همه کمپلکسها نشان داد که واکنش ردوکسی بین گونه های [uo2]2+/[uo2]+ برقرار است.

در این مطالعه از اوره هیدروژن پراکسید به عنوان اکسیدان در حضور دو کمپلکس منگنز پورفیرین mntpp(oac) و mntpfpp(oac) با خصوصیات فضایی و الکترونی متفاوت و پیریدینها و آمینو پیریدینها به عنوان لیگاند محوری با خصوصیات فضایی و الکترونی متفاوت و استیرن و تعدادی از مشتقات آن به عنوان اکسیدشونده در حلال متانول/دیکلرومتان، تحت ?/ هوا و در دمای ? ? ?? استفاده شد. همچنین شرایط بهینه برای واکنش اپوکسایش استیرن با کاتالیزور mntpfpp(oac) ، در حضور چند دهندهی نیتروژنی مشخص شد. تاثیر عوامل مختلف مانند ماهیت منگنز پورفیرینها، نسبت مولی دهندهی نیتروژنی / mntpfpp(oac) و اوره هیدروژن پراکسید / mntpfpp(oac) بررسی گردید. مشخص شد که برای داشتن بیشترین بازده یک نسبت بهینه برای دهندهی نیتروژنی / mntpfpp(oac) وجود دارد و همچنین با افزایش نسبت اوره هیدروژن پراکسید / mntpfpp(oac) - - بازده و سرعت واکنش افزایش مییابد. از استیرن، ? کلرو استیرن، ? کلرو استیرن و ? متوکسی استیرن با ویژگیهای الکترونی و فضایی متفاوت استفاده گردید و - مشخص شد که آلکنهای با حجم فضایی کمتر و پیوند دوگانه غنی از الکترون واکنشپذیری بیشتری در اپوکسایش دارند.

در این پایان نامه تعدادی از لیگاند های باز شیف چهار دندانه از واکنش 2-هیدروکسی 1-نفتالدهید با 1و2 اتیلن دی آمین،1و3 پروپیلن دی آمین ، 1و2 پروپیلن دی آمین، 1و4 بوتیلن دی آمین، 4-متیل 1و2-فنیلن دی آمین، 4-کلرو 1و2-فنیلن دی آمین، 4-نیترو 1و2 فنیلن دی آمین، 4-کربوکسیل 1و2 فنیلن دی آمین سنتز شدند. کمپلکس های یورانیل از واکنش بین لیگاند های باز شیف و نمک یورانیل استات ساخته شدند. لیگاند ها و کمپلکس های سنتز شده به وسیله روش های1hnmr, ir ,c.h.n, آنالیز گرمایی شناسایی شدند. یکی از کمپلکس ها توسط روش x-ray crystallography شناسایی شد. نانو کمپلکس باز شیف یورانیل سنتز شد. نتایج tem و semسایز ذرات را 16-30 نانومترگزارش کردند. خواص بیولوژیکی کمپلکس ها بررسی شد. خواص الکتروشیمیایی کمپلکس های u(vi) نیز بررسی شد. ولتامتری چرخه ای برای همه کمپلکس ها نشان داد که واکنش ردوکسی بین گونه های [uo2]2+/[uo2]+ برقرار است. توسط اسپکتروفوتومتر داده های سینتیکی هشت کمپلکس بدست آمد. در چهار دما غلظت های مختلف از تری بوتیل فسفین به کمپلکس ها تزریق شد. در یک طول موج مشخص و تحت شرایط سینتیک شبه مرتبه اول و با استفاده از معادله ln[(at-a?)/(a0-a?)] = - kobst مقادیر kobs محاسبه شد. از روی شیب نمودار kobs بر حسب غلظت تری فنیل فسفین مقادیر k2 بدست آمد. با استفاده از معادله آیرینگ مقادیر ??h و ? ?s محاسبه شد. روند تغییرات k2 به صورت زیر می باشد: [uo2(5-brsalbzph)(ch3cn)] > [uo2(salbzph)(ch3cn)] > [uo2(5-meosalbzph)(ch3cn)] [uo2(4-meosalbzph)(ch3cn)] > [uo2(5-meosalbzph)(ch3cn)] > [uo2(3-meosalbzph) (ch3cn)] [uo2(5-brsalbzph)(ch3cn)] ? [uo2(5-clsalbzph)(ch3cn)] [uo2(napht-1,3pr)( ch3cn)] > [uo2(napht-1,2pr)( ch3cn)] مقادیر کوچک ?h# و مقادیر منفی و بزرگ ds# نشان می دهند مکانیسم واکنش از نوع تجمعی است.

در این کار، از اوره-هیدروژن پراکسید بعنوان اکسیدان در اپوکسایش استایرن در حضور کمپلکس های منگنز تترا-آریل پورفیرین، [mntpp(oac)] و [mntpfpp(oac)]، بعنوان کاتالیزور، در ترکیب با تعدادی از دهنده های نیتروژنی، ایمیدازول، 1- متیل ایمیدازول، 2- متیل ایمیدازول و 2- اتیل ایمیدازول بعنوان کوکاتالیزور با خصوصیات فضایی و الکترونی متفاوت در نسبت 50/50 از حلال های متانول/دی کلرومتان در دمای ? 2 ± 20 استفاده شد. بررسی این واکنش ها توسط دستگاه کروماتوگرافی گازی (gc) صورت گرفته است. با در نظر گرفتن ماهیت منگنز پورفیرین های مورد استفاده در این مطالعه، بر اساس زمان واکنش و بازده اپوکسایش، فعالیت کاتالیزوری بیشتر [mntpfpp(oac)] نسبت به [mntpp(oac)] مشاهده شد. شرایط بهینه برای اپوکسایش استایرن با کاتالیزور [mntpfpp(oac)] در حضور این دهنده های نیتروژنی تعیین شد. به طور کلی، بین فعالیت کوکاتالیزوری و مقدار pka دهنده های نیتروژنی ارتباط مستقیمی وجود ندارد. ایمیدازول ها (86/7 – 95/6=pka) با قدرت ?- دهندگی بالا، کوکاتالیزورهای بسیار بهتری از ?- دهنده ها هستند که این، اهمیت برهمکنش پیوند ? لیگاندهای نیتروژن دهنده را پیشنهاد می کند. ایمیدازول های n-h دار، با قابلیت تشکیل پیوند هیدروژنی n-h…b کوکاتالیزورهای بسیار موثرتری از 1- متیل ایمیدازول هستند. تاثیر نسبت مولی اوره- هیدروژن پراکسید/[mntpfpp(oac)] نشان داد که با افزایش این نسبت مولی، سرعت و بازده واکنش افزایش می یابد. همچنین، با بررسی تاثیر نوع دهنده های نیتروژنی و نسبت مولی دهنده نیتروژنی/[mntpfpp(oac)]، مشخص شد که برای هریک از دهنده های نیتروژنی، یک نسبت مولی دهنده نیتروژنی/[mntpfpp(oac)] وجود دارد که بازده اپوکسایش در آن ماکزیمم است. علاوه بر این، اپوکسایش استایرن های مختلف از جمله 3- کلرو استایرن، 4- کلرو استایرن و 4- متوکسی استایرن با خصوصیات فضایی و الکترونی متفاوت برای تعیین واکنش پذیری نسبی آنها با کاتالیزور [mntpfpp(oac)] در حضور ایمیدازول بعنوان بهترین کوکاتالیزور مورد بررسی قرار گرفت. اولفین های کم حجم با پیوندهای دوگانه پرالکترون، واکنش پذیری بیشتری برای اپوکسایش نشان دادند.

در این مطالعه، تشکیل گونه ی منگنز – اکسو توسط mntpp ( oac ) در حضور اوره هیدروژن پروکسید به عنوان اکسیدان، هالیدها و برخی از دهنده های نیتروژنی به عنوان لیگاند محوری مورد بررسی قرار گرفت. تشکیل گونه ی اکسو از روی رشد پیک مربوط به گونه ی مورد نظر با استفاده از طیف بینی uv – vis بررسی گردید. تأثیر عوامل مختلف مانند: ماهیت لیگاند محوری، نسبت مولی لیگاند محوری: mntpp ( oac ) او نسبت مولی اکسیدان: mntpp ( oac ) بر تشکیل گونه ی اکسو مورد مطالعه قرار گرفت.

چکیده ندارد.

سنتز و موارد استعمال یک سری لیگندها در شیمی تجزیه مورد بررسی قرار گرفته اند. لیگندها، 2 - پیریدیل - پروپانون (pp)، 1 - (2 - پیریدل) - 2 - بوتانون (pb)، 1، 1، 1 - تری فلورو - 3 - (2 - پیریدل) پروپانون (tfpp) از راه کندانسه کردن 2 - پیکولین و استرویا انیدرید کربوکسیلیک اسید مربوطه در فضای ازت با استفاده از فنیل لیتیوم تهیه شدند. بین لیگندهای تهیه شده، فقط tfpp مفید است . یک روش ساده و آسان برای کمپلکس شدن و استخراج مس با این لیگند پیشنهاد شده است . یونهای دیگر که مورد امتحان قرار گرفتند کمپلکس مشهودی از محلولهای آبی بدست ندادند و بدین ترتیب بنظر میرسد که این جسم برای مس حالت ویژه داشته باشد مطالعات اسپکتروفتومتری این کمپلکس نشان میدهند که دارای ضریب جذب مولی بیشتر از 10×2 میباشد و این میتواند نشانه یک سیستم انتقال بار باشد. کمپلکس از قانون "پی یر" پیروی میکند و امکانات استفاده آن در آنالیز مورد بحث قرار گرفته است . طیف های ir، nmr و uv لیگندها و کمپلکسها نیز گزارش شده است .