این کوپلیمرها از هیدرولیز شاخه جانبی متیل استر، پلی متیل - گلوتامات با کنترل کردن هیدرولیز بدست میایند. مطالعه دستگاه اسپکتروسکپی ir بما نشان میدهد که تقریبا" تمام این کوپلیمرها بصورت a-helix میباشند اگرچه مقدار جزئی از فرم b در آنها دیده میشود. مطالعه x-ray diffraction نشان میدهند که دزیر 50 درصد هیدرولیز، هر دو حالت کریستالی و بی شکل در غشاهای کوپلیمری اولیه دیده میشود، ولی بالاتر از50 درصد هیدرولیز غشاهای کوپلیمر بصورت بی شکل هستند. زمانیکه درصد هیدرولیز کوپلیمر را زیاد میکنیم درصد مقدار آب جذب شده توسط آن زیاد میشود و این دو (درصد هیدرولیز و درصد جذب آب) دارای یک رابطه خطی بین 45 درصد تا 76 درصد هیدرولیز میباشند، ولی چنین رابطه ای بین درصد هیدرولیز کوپلیمر و درصد جذب محلول نمک یک نرمال توسط کوپلیمر وجود ندارد. ماکزیمم جذب نمک توسط کوپلیمر زمانیکه درصد هیدرولیز حدود 56 درصد میباشد، بدست می آید و بعد از این مقادیر درصد هیدرولیز، مقدار درصد جذب نمک کم میشود. براساس این مشاهدات حالت بی شکلی کوپلیمر پیشنهاد میشود. با افزایش درصد هیدرولیز کوپلیمر مقدار pw (ضریب نفوذپذیری اب) زیاد میشود. بنابراین طبق تئوری حجم آزاد در نفوذپذیری نتیجه میشود که در اثر زیادشدن درصد آب جذب شده توسط کوپلیمرها مقدار pw برای آنها زیاد میشود. از طرف دیگری p5 (ضریب نفوذپذیری نمک) ماگزیمم مقدار را زمانیکه درصد هیدرولیز پلیمر حدود 50 درصد باشد، دارا میباشد و با افزایش یا کاهش درصد هیدرولیز از این مقدار (50 درصد)، مقدار ps کم میشود. بنابراین، قدرت انتخابی نفوذپذیری غشاها (pw/ps) برای کوپلی - پپتیدهائی که دارای درصد هیدرولیز 50 درصد میباشد، حداقل میباشد، ولی برای کوپلیمرهائی که دارای درصد هیدرولیز خیلی زیاد هستند زیاد میگردد. بنابراین نتیجه میشود اگر باین کوپلیمرها اجازه داده شود تا به فرم "micro-gels" دربیابند درحقیقت اگر مقدار گروههای اسیدی در این کوپلیمرها زیاد شود قدرت انتخاب کنندگی آنها افزایش مییابد.