رساله حاضر مقایسه ای سیستماتیک از متمم ها در فارسی و انگلیسی است . منظور از چنین مقایسه ای پیش بینی اشتباهاتی است که دانش آموزان فارسی زبان به هنگام یادگیری این قسمت از زبان مرتکب می شوند. اساس این اشتباهات بیشتر برپایه تداخل ترکیبات فارسی و انگلیسی است ، بدین معنی که فرض شده دانش آموزان فارسی زبان کلمات انگلیسی را اغلب در قالب های زبان انگلیسی بکار می برند. در فصل اول، ابتدا تعاریف دقیقی از متمم و مکمل داده شده و اینکه آنها چطور و در کجا بایستی بکار برده شوند. در همین فصل تحقیقات قبلی در باره متمم ها (چه در فارسی و چه در انگلیسی) - مثلا" تحقیقات چند زبانشناس ایرانی و اروپائی - مرور شده است . فصل دوم اختصاص به متمم ها در زبان فارسی دارد. در این فصل قالب هائی که در آنها، "که" بکار رفته بعنوان متمم اسم، فعل، و صفت مورد بحث قرار گرفته اند. بدین ترتیب که، الگوهائی که برای متمم های هر قسمت بکار می روند جداگانه دسته بندی شده اند. در فصل سوم متمم ها در نکلیسی مورد بحث قرار گرفته اند. در این فصل سه متمم که می توانند برای تکمیل هر قسمت از جمله بکار روند، به دو گونه دسته بندی شده اند: اول براساس شکل متمم و دوم براساس قسمتی از جمله که متمم در تکمیل آن بکار برده شده است . در این فصل، مانند فصل قبل، افعالی که می توانند در یک الگو بکار برده شوند در یک لیست جا داده شده اند. فصل چهارم اختصاص به مقایسه سیستماتیک الگوهای متمم ها در انگلیسی و فارسی دارد. در این فصل ملاحظه می شود که گاهی یک الگوی فارسی چندین الگوی معادل در انگلیسی و بالعکس دارد. بدین لحاظ اغلب دانش آموزان فارسی زبان در بیان منظور خود به انگلیسی دچار اشکال می شوند. همچنین، چون در انگلیسی، گاهی یک فعل در چندین الگو بکار برده می شود و متمم های مختلفی می پذیرد، تداخل داخلی صورت می گیرد. فصل آخر اختصاص به نتیجه گیری دارد. در این فصل، براساس نتایج فصل چهارم، سعی شده راه حل هائی برای جلوگیری از تداخل الگوهای دو زبان پیشنهاد شود. این پیشنهادها براساس یافتن دلیل تداخل و پیش بینی آن، و در نتیجه پیشگیری از آن، می باشند.