بیشتر غلطهای دانش آموزان و دانشجویان به هنگام فراگیری زبان دوم از دو منشاء یکی زبان مادری و دیگری خود زبان دوم سرچشمه می گیرد. در سنین پائین خصوصیات زبان دوم سهم بیشتری در ایجاد اغلاط دارد. هدف این پژوهشی این است که درجه فراوانی و کیفیت اغلاط نوع دوم پارسی زبانانی را که انگلیسی فرا می گیرند و در شرف ورود به دانشگاه هستند تعیین نماید. بدین منظور تست چهار جوابه ای شامل صد سئوال تنظیم گردید (این تست براساس اغلاط جی، سی، ریچاروز که نمایانگر غلطهای مشترک فراگیرندگان زبان انگلیسی در بیش از یازده زبان از نقاط مختلف جهان است تهیه گردیده است) . این تست به تعداد معینی از دانشجویان سال اول دانشگاه شیراز و سال آخر دبیرستان دانشگاه شیراز داده شد. نتایج مورد تجزیه و تحلیل و بررسی دقیق قرار گرفت و نکات دستوری برحسب درجه اشکال طبقه بندی شد. نتیجه گرفته شد که در مورد محصلان ایرانی بزرگسال اغلاط دستوری ناشی از خصوصیات زبان انگلیسی، باندازه اغلاط دستوری ناشی از زبان مادری، منشاء گرفتاری نیست . براساس نتایج آزمون طرح درسی ای تهیه شد که ضمن آن به بهترآموزی نکات دستوری مورد اشکال توجه لازم معطوف شده است . باشد که این کوشش یادگیری زبان انگلیسی را در ایرانیان اندکی تسهیل نماید.