ده پلاسمید از گروههای مختلف ناسازگار، برای اشخیص اثر آنها بر موتاسیون، خاصیت تحریک موتاسیون توسط متیل متان سولفانات (mms)، و همچنین خاصیت مقاومت در برابر اثر کشنده اشعه ماورای بنفش (u.v.) که به سالمونلاتیغی موریوم می بخشد، مورد آزمایش قرار گرفته اند. سه عدد از پلاسمیدها هر سه عمل فوق را که بوسیله پلاسمید کد میگردد، نشان داده اند. این پلاسمیدها عبارت بودند از r64 r47la و r62la که بترتیب از گروههای ناسازگار ia , l و i میباشند. پلاسمیدهای r124 و r 16 از گروههای f iv و o، فاقد فعالیت موثر بر موتاسیون بوده، اما موتاسیونی را که بوسیله mms ایجاد میشده، تشدید کردند و همینطور باعث ازدیاد مقاومت میکروب میزبان در برابر اشعه u.v. شدند. ra1، rp4، rts1 و r478 فقط باکتری میزبان را از اثر کشنده u.v. محافظت کردند. این پلاسمیدها از گروههای t,p,a و s میباشد. rsa، پلاسمید گروه w، هیچکدام از خصوصیات بالا را نداشته است . از نتایج فوق میتوان چنین نتیجه گرفت که تاثیر موتاسیونی توسط ژنی غیر از آن ژنهائی که خصوصیات تحریکی را کد میکنند، کنترل میشود. همچنین تحریک و تقویت موتاسیون توسط mms و خصوصیت محافظت در برابر u.v.، در بعضی از گروهها، با همدیگر ارتباط نداشته، و هر کدام توسط ژنهای متفاوتی کد میشوند.