آنزیم لاکتات دهیدروژناز با استفاده از روش های رسوب دادن پروتئین ها در مجاورت سولفات آمونیم و تنظیم ph در درجات مختلف نزدیک به ph ایزوالکتریک آنزیم و همچنین رسوب دادن در مجاورت استن با تراکم های مختلف خالص گردید. در نتیجه فعالیت ویژه آنزیم به نسبت عصاره ناخالص جفت حداقل 5ˆ35 برابر افزایش یافت . این آنزیم دارای ph اپتیمم 6ˆ6 در مجاورت با فرفسفات بوده و ضریب ثابت میکالیس منتین (km) آن برای پیروات پتاسیم معادل 10-3×2ˆ1 مولار و برای نیکوتین آمید آدنین دی نوکلئوتید (nadh) برابر 10-4×87ˆ1 مولار بدست آمده است . این آنزیم در مجاورت تراکم های مختلف مرکاپتواتانول فعالتر شده در حالیکه مقادیر مختلف اسید پاراکلرومرکوری بنزوئیک (phmb) و اتیلن دی آمین تترا استات (edta) بتدریج فعالیت آنزیم را کاهش میدهد. آنزیمی که در مجاورت (edta) حدود 5ˆ86 درصد از فعالیتش کاسته شده است ممکن است در مجاورت 10-4×5 مولار zn ++ تا حدود 85 درصد از فعالیت از دست رفته را مجددا" بدست آورده.