دی هیدرواوراتاز، سومین آنزیم در راه سنتز پیریمیدین ها در لیشمانیا مشخص شده و شرایط اپتیمم برای سنجش آن مطالعه گردید. براساس منحنیخطی که تا 45 دقیقه بدست آمد، زمان 30 دقیقه برای سنجش آنزیم انتخاب گردید. بیشترین پایداری آنزیم در تامپون hepes با غلظت 25 میلی مولار بود. پایداری آنزیمی با اضافه کردن 5 درصد گلیسرول و 30 درصد dimethylsulfoxide به محلول آنزیم افزایش پیدا کرد. همچنین مشاهده شد که dithiothreitol با تشکیل رنگ هنگام سنجش آنزیم مداخله می نماید. حداکثر فعالیت آنزیمی موقعی است که سنجش در تامپون تریس با ph 5ˆ8 انجام گیرد. فعالیت آنزیمی در 37 درجه بیشتر از 25 درجه سانتی گراد می باشد. سرعت آنزیمی در غلظت برابر 4 میلی مولار دی هیدروارتات به حداکثر میرسد. تفکیک عصاره لیشمانیا بوسیله سولفات آمونیوم در فاصله بین 4ˆ2 - 1ˆ2 مولار سولفات آمونیوم موجب تولید حداکثر فعالیت آنزیمی گردید. آنزیمی که به این طریق تفکیک شده و برای مدت 16 ساعت در 20 درجه سانتیگراد نگهداری شده بود تغییری در فعالیت آن حاصل نشد.