رساله حاضر ترجمه کتاب "ساختمانهای زبانی در شعر" اثر لوین است . در این بررسی آنچه شعر را از یک گفتار معمولی تمایز می کند برشمرده شده و در ادامه چنین آمده است که در شعر شکل و محتوی هر دو باقی می مانند. به عبارت دیگر پیامهای شعری از ثباتی برخوردارند که پیامهای زبان محاوره از آن بهره ای ندارند. از آنجا که ثبات نقشی از وحدت یک متن می باشد، این تاثیر زبان شعر هم با ساختمانی که آن را جفت سازی نامیده اند تا اندازه ای تشریح می گردد. همه ما به عنوان اعضای یک جامعه زبانی به قالب یک زبان آشنایی داریم . این قالب شامل تعدادی روابط پیچیده و دقیق است . آشنایی با قالب ما را قادر می سازد که پیامها را قالب ریزی و قالب شکنی نماییم . پیامهای عادی انتخاب عناصر موقتی و خلق الساعه را از میان قالب (اعضای مقولات و قواعد) نشان می دهد.