آنچه در این رساله مورد پژوهش قرار گرفته مقایسه ای است بین صورتهای نوشتاری و گفتاری (محاوره ای) افعال در زبان فارسی و نشان دادن بافتهایی که موجب این تفاوت شده است . این رساله براساس نظریه زبانشناسی ساختگرا استوار است و در آن گویش مردم تحصیل کرده تهران، مکالمات رادیویی و تلویزیونی و شم زبانی نگارنده ملحوظ شده است . این پژوهش نشان داده است که بطور کلی چهار قاعده بر تغییرات و تفاوتهای موجود بین صورتهای نوشتاری و گفتاری زبان حاکم می باشند که عبارتند از: حذف ، تغییر، جابجایی و اضافه.