نوشته حاضر در چهارچوب زبانشناسی کاربردی به توصیف و مقابله زمانهای انگلیسی با زمانهای فارسی پرداخته است . در این پژوهش از بررسی پاره ای از ابعاد و جنبه های مربوط به زمان یعنی مواردی از قبیل معلوم و مجهول، شرطی، وجه التزامی، جمله های پرسشی و منفی و جمله های امری صرفنظر شده است . بدین ترتیب بخش عمده کار به زمان در جمله های خبر مثبت اختصاص یافته است . در جریان کار مقابله زمانها ملاک کار جز پاره ای موارد گونه گفتاری و نوشتار معیار بوده است . در این میان انگلیسی به عنوان زبان مبداء و فارسی به عنوان زبان مقصد منظور شده است . در این پژوهش پس از توصیف زمانهای انگلیسی و تقابل آنها با صورتهای زبان فارسی، پاره ای از خطاهای زبان آموز یا مترجم در معادل گذاری به فارسی بررسی شده است .