یکی از داستان های مشهور فردوسی، خوان هفتم رستم یعنی نبرد با دیو سفید است . این داستان ویژگی های اصلی سبک فردوسی را داراست ، یعنی اغراق و مبالغه ، حماسی بودن ، موجز بودن . اما ویژگی دیگر این داستان ، تصویری بودن آن است . به همین جهت در بسیاری از نسخه های شاهنامه تصویرسازی شده است . درنگارگری ایرانی ، تصویرسازی های یک داستان واحد ، معمولا شبیه به یکدیگر اند . اما تفاوت هایی هم وجود دارد که متاثر از خصوصیات دوره های مختلف است . و همین طور متاثر از توانایی های نگارگران . در این تحقیق ، عناصر تصویری در نگاره های این داستان با هم مقایسه شده اند . این نگاره ها از هفت شاهنامه متعلق به دوره های مختلف نگارگری ایران انتخاب شده اند . پس از برشمردن مهم ترین ویژگی های تصویری متن داستان و شعر فردوسی ، نگاره ها معرفی شده و مورد تحلیل تصویری قرارگرفته اند . در نهایت نتایج تحلیل آن ها با هم مقایسه شده و شباهت ها و تفاوت های موجود بیان شده است .

چکیده ندارد.