نام پژوهشگر: مرتضی فریور
مرتضی فریور محسن دماوندی
هدف از تحقیق حاضر ارزیابی تاثیرات برنامههای تمرینی قدرتی، پلایومتریک و ترکیبی از این تمرینات بر عملکرد مکانیکی مفص زانو هنگام اجرای تکنیک فرود بود تعداد 63 نفر از دانشجویان دانشگاه حکیم سبزواری برای شرکت در این تحقیق انتخاب شدند آزمودنیها بر اساس اندازههای آنتروپومتریک، متغیرهای عملکرد عضلانی هنگام اجرای تکنیک فرود )پیش آزمون(، و آزمون 1rm به سه گروه تمرینی قدرت، پلایومتریک و ترکیبی تقسیم گردیدند متغیرهای عملکرد عضلات راست رانی، پهن خارجی، پهن داخلی، دوسر رانی، نیم وتری، نیم غشایی، و دوقلو داخلی و خارجی در لفحات حرکتی ساجیتا و هوریزنتا هنگام اجرای مهارت فرود مورد بررسی قرار گرفتند مهارت فرود در هر لفحه به دو فاز تقسیم شد در لفحه ساجیتا فاز او از لحه برخورد پا با زمین تا رسیدن به حداکثر فلکشن مفص زانو، و فاز دو از حداکثر فلکشن زانو تا رسیدن به اکستنشن کام مفص بود در لفحه هوریزنتا حرکات زانو شام چرخش خارجی )فاز یک( و چرخش داخلی )فاز دو( میشد تعیین فازها بوسیله محاسبه زوایای مفص زانو و با استفاده از مختصات مارکرهایی که روی نقاط آناتومیک اندام تحتانی نصب شده بودند، انجام شد آزمودنیها شش هفته متوالی، هر هفته در دو جلسه تمرین اختصالی، شرکت کردند پس از اتمام دورهتمرینی، متغیرهای عملکرد عضلانی آزمودنیها هنگام اجرای تکنیک فرود دوباره اندازهگیری گردید )پس آزمون( تجزیه و تحلی اطلاعات بوسیله تست t وابسته و تحلی واریانس یک راهه برای گروههای مستق ( anova ( با سطح معنی داری ɑ= 0/05 انجام شد نتایج نشان داد: در فاز او حرکت در لفحه ساجیتا تمرین قدرتی باعث کاهش معنیدار زمان رسیدن به حداکثر فعالیت الکتریکی ) emg ( در عضلات پهن داخلی، پهن خارجی، نیم وتری، و دوقلو داخلی و خارجی شد در فاز دوم حرکت در لفحه ساجیتا تمرین قدرتی موجب کاهش معنیدار emg عضلات دوسر ران، نیمغشایی، نیم وتری، و دوقلو خارجی، و افزایش معنیدار زمان رسیدن به حداکثر emg )زمانبندی( عضلات نیموتری، دوقلو داخلی و خارجی گردید هنگام چرخش خارجی زانو تمرینات قدرتی باعث کاهش معنیدار زمان رسیدن به حداکثر emg عضلات دوسر ران، نیمغشایی و نیموتری گردید، در حالیکه در چرخش داخلی این تمرینات موجب کاهش معنیدار حداکثر emg عضلات دوسر رانی و نیموتری گردید در فاز دوم حرکت در لفحه ساجیتا تمرین قدرتی باعث افزایش معنیدار در نسبت حداکثر emg عضلات آگونیست و آنتاگونیست گردید تمرینات پلایومتریک در فاز او حرکت در لفحه ساجیتا باعث کاهش معنیدار در زمانبندی عضله پهن داخلی، و در فاز دوم حرکت باعث کاهش معنیدار در حداکثر emg عضله دوقلو داخلی شد همچنین تمرینات پلایومتریک موجب کاهش معنیدار در زمانبندی حرکت چرخش داخلی و خارجی گردید تمرین ترکیبی در فاز او حرکت در لفحه ساجیتا موجب کاهش معنیدار در زمانبندی عضلات پهن داخلی، راست رانی، پهن خارجی، نیمغشایی و نیموتری شد در چرخش داخلی نیز این تمرینات باعث کاهش معنیدار در حداکثر emg عضلات دوسر رانی و نیموتری، و همچنین موجب کاهش معنی دار در زمانبندی فعالیت عضلات در چرخش داخلی و خارجی گردید در مقایسه بین گروههای تمرینی مختلف، در لفحه ساجیتا تمرینی ترکیبی باعث کاهش معنیدار در زمانبندی فعالیت عضلات آگونیست و آنتاگونیست در مقایسه با تمرین پلایومتریک شد شرکت در برنامههای تمرینی قدرتی و ترکیبی می تواند پایداری مفص زانو را هنگام فرود افزایش دهد همچنین، تاثیرگذاری هر یک از این برنامههای تمرینی بر پایداری بیشتر مفص زانو در هنگام فرود به طور تقریبا یکسان مشاهده شد بنابراین، فرد میتواند بسته به شرایط جسمانی خود از تمرینات ارائه شده در این تحقیق برای بهبود عملکرد و پایداری مفص زانو استفاده نماید
فرهاد لاله زارزاده مرتضی فریور
چکیده ندارد.