ادبیات معاصر مصر تا قبل از عصر نهضت بر همان راه ادیبان و شاعران عصر مملوکی و قبل از آن پیش می رفت، اما پس از ارتباط با غرب، نشانه هایی از نهضت ادبی به تدریج جلوه کرد. از این رو مصریان نخستین مردمانی بودند که نظاره گر این جنبش و حرکت در حوزه ادبیات شدند. بدین ترتیب ایشان از طریق آشنایی با ادبیات غرب دارای ذوق ادبی جدیدی شده، گرایش به نوگرایی و تجدد پیدا کرده و مکاتب و جمعیت های مختلف ادبی را تشکیل دادند. در این میان محمد عبدالمنعم خفاجی (2006-1915م) به عنوان یکی از نویسندگان، محققان و شاعران معاصر مصراست، که ناقدان معاصر به سبب دانش گسترده و معارف متعددش به وی لقب سیوطی و جاحظ قرن بیستم را داده اند. او آثار زیادی را در ادبیات قدیم و جدید عرب به رشته تحریر در آورده است که در بخشی از این آثار، ادبیات معاصر مصر و کسانی که در این جنبش و نهضت نقش داشته اند را مورد مطالعه و تحقیق قرار داده است که شامل شاعران کلاسیک، رومانتیک و جمعیت های ادبی از جمله جماعت دیوان و آپولو می شود. خفاجی در این باره به بررسی آثار و اشعار این شاعران پرداخته و نظریات نقدی خود را غالباً در چارچوب نقد تاریخی و بصورت تطبیق و مقایسه درباره ی آنها ارائه داده است. وی با بررسی ادبیات شاعران و موشکافی قرار دادن آن به جنبه های بارز شعر آنان می پردازد و در ادامه نظریات دیگر ناقدان را نیز بیان می کند که خواننده بتواند بین نظریات مختلف تطبیق و مقایسه لازم را انجام دهد. البته باید خاطر نشان کرد که این ادیب به هیچ وجه نظرات تند و افراطی ابراز نمی کند بلکه جنبه اعتدال و انصاف را حفظ می کند. در این پایان نامه که به شیوه توصیفی – تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای انجام گرفته است، سعی شده پس از بیان وضعیت سیاسی، اجتماعی و ادبی مصر در دوره ی معاصر، به معرفی زندگی فردی و ادبی محمد عبدالمنعم خفاجی اقدام شود و پس از آن آراء ادبی وی درباره شاعران مشهور معاصر مصر و چگونگی بیان این آراء و نظرات بررسی شود.

چکیده ندارد.